مقایسه تاثیر القای بیهوشی با پروپوفول وتیوپنتال سدیم بر آپگار نوزاد و همودینامیک مادر در عمل سزارین

زمینه و هدف: بی حسی ناحیه ای روش انتخابی در جراحی سزارین می باشد. ولی در سزارین اورژانسی معمولاً بیهوشی عمومی انتخاب می شود. داروهای خواب آور داخل وریدی که در القای بیهوشی عمومی استفاده می شوند به سرعت از جفت عبور کرده باعث دپرسیون جنین می شوند. با توجه به شیوع بالای بیهوشی عمومی در ایران نیاز به مطالعات بیشتری در این زمینه وجود دارد. هدف از این مطالعه مقایسه دو داروی پروپوفول و تیوپنتانل سدیم از نظر تاثیر بر آپگار نوزاد و وضعیت همودینامیک مادر و معرفی مناسب تر برای القای بیهوشی در سزارین می باشد.

روش کار: مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی دو سو کور بود و بر روی 60 نفر از زنان حامله کاندید سزارین که جنین طبیعی و ترم داشته و در کلاس i یا asa ii (american society of anesthesiology) بودند. انجام گردید. نمونه ها بصورت تصادفی ساده و در دو گروه 30 نفره دریافت کننده تیوپنتال سدیم mg/kg4 و پروپوفول mg/kg2 قرار گرفتند. شرایط همودینامیک بیماران قبل و بعد از القاو لوله گذاری تراشه و تا 12 دقیقه بعد از لوله گذاری اندازه گیری شد. زمان های القای بیهوشی تاخروج نوزاد (قطع بند ناف) و برش رحم تاخروج نوزاد ثبت شد. آپگار نوزادان بعد از تولد در دقایق 1، 5، 10و 15 از طریق معاینه بالینی تعیین گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی در نرم افزار آماری spss در قالب آزمون های آماری t، مجذور کای و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل گردد.

یافته ها: آپگار نوزادان دو گروه در زمان های 1، 5، 10 و 15 تفاوت معنی داری نشان نداد (دقیقه 1 پروپوفول 2.2± 7.1 و تیوپنتال 1.8±7.4، دقیقه 5 پروپوفول 0.7±9.2، تیوپنتال 0.9±9.1). حداکثر نوسانات ضربانات قلب و فشار خون مادران نیز در دو گروه تفاوت معنی دار نداشته است. زمان های القای بیهوشی تا خروج نوزاد (زیر 8دقیقه) و برش رحم تاخروج نوزاد (زیر 130 ثانیه) نیز در دو گروه مشابه بود.

نتیجه گیری: تیوپنتال سدیم و پروپوفول به عنوان داروی القای بیهوشی عمومی در جراحی سزارین تفاوت معنی داری از لحاظ تاثیر روی نمره آپگار نوزاد و شرایط همودینامیک مادر ندارند.