بررسی خال های ملانوسیتی مادرزادی در مراجعین به درمانگاه پوست بیمارستان سینا

زمینه و هدف: خال های ملانوسیتی مادرزادی در اثر پرولیفراسیون خوش خیم ملانوسیت ها در درم و اپیدرم در دوره جنینی ایجاد می شوند. این خال ها اکثراً خوش خیم هستند ولی تغییراتی مثل ایندوراسیون، ترشح، درد و خونریزی می تواند علامتی از ایجاد بدخیمی باشد. ریسک بدخیمی با افزایش اندازه خال نیز افزایش می یابد. هدف از این مطالعه بررسی توصیفی خال های مادرزادی و نیز بررسی یافته های حاکی از بدخیمی در این بیماران می باشد.

روش کار: افراد مبتلا به خال مادرزادی از بین مراجعین به بیمارستان سینادر طول 18 ماه انتخاب و طی یک مطالعه ی توصیفی- تحلیلی مقطعی مورد بررسی قرار گرفتند تعداد کل بیماران 54 نفر بود. یافته های کلینیکی بیماران بررسی و پرسشنامه تکمیل گردید. آمار بدست آمده توسط نرم افزار spss و تی تست تحلیل گردید.

نتایج: 50% بیماران خال های زیر cm 1.5، 46.3% خال های cm 20-1.5 و 3.7% خال های بالای cm20 داشتند. تغییرات ثانویه در 38% موارد وجود داشت و شایع ترین آن رشد مو بود. سایر تغییرات ثانویه شامل رشد اندازه، کراتوز پوستی، هیپرپیگمانتاسیون و عفونت پوستی بود. از نظر ظاهری حاشیه خال ها در 92.6% موارد صاف و منظم و در 7.4% موارد نامنظم بود. علامت های مشکوک به بدخیمی در 5.6% موارد وجود داشت که در 1.9% آن ها تشخص ملانوم بدخیم قطعی بود.

نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد خال های بزرگ در تنه با یافته هایی مانند سفتی و رشد سریع نیاز به بررسی پاتولوژیک دارد.