زدایش کروم از فاضلاب صنایع چرم سازی با استفاده از سلول های زنده قارچ آسپرژیلوس نیجر در مقیاس آزمایشگاهی

زمینه و هدف: فاضلاب صنایع چرم سازی حاوی 100 تا 1000 میلی گرم در لیتر کروم (iii) است، که دفع مستقیم آن به محیط، به دلیل تبدیل به کروم (vi)، مخاطرات بهداشتی بسیاری را برای انسان و محیط زیست در پی دارد. در سال های اخیر مطالعات بسیاری در زمینه کاربرد قارچ هاو جلبک ها در حذف فلزات سنگین از پساب های صنعتی انجام شده است. هدف از این پژوهش، بررسی امکان رشد قارچ آسپرژیلوس نیجر (aspergillus niger) و میزان کروم زدایی آن از پساب های دباغی می باشد.

مواد و روش ها: در این پژوهش که از نوع بنیادی کاربردی است ابتدا کیفیت شیمیایی فاضلاب از طریق سنجش پارامترهای کروم (iii)، کل کربن آلی، کل ازت کجدال، فسفات و ph مطابق با آخرین دستورالعمل استاندارد آزمایش های آب و فاضلاب مورد بررسی قرار گرفت. پس از تنظیم نسبت کربن به ازت در محدوده مناسب برای رشد قارچ ها (c/n=10)، به نمونه هایی از پساب با غلظت های اولیه کروم معادل mg/l 1102-122.5، قارچ آسپرژیلوس نیجر در مقادیر مختلف 0.24-0.04 درصد (وزن خشک) تلقیح شد. نمونه هادر انکوباتور شیکردار در دور rpm 150 و دمای ^oc30 به مدت 24 ساعت قرار داده شدند. پس از طی این مدت میزان رشد توده سلولی قارچ، نسبت توده سلولی رشد یافته به غلظت کروم و میزان حذف کروم تعیین گردید.

یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که رشد قارچ در پسابی که غلظت اولیه کروم در آن معادل mg/l 612.5-122.5 بوده است، افزایش یافته و در غلظت بیش از mg/l 1102.5 رشد قارچ متوقف می شود. بیش ترین میزان حذف کروم معادل 93.9% در غلظت اولیه کروم معادل 245 میلی گرم در لیتر و بهترین میزان تلقیح (0.08%، وزن خشک) به دست آمد. میزان رشد توده سلولی و نسبت توده سلولی رشد یافته قارچ به غلظت کروم به ترتیب معادل 0.4407 (وزن خشک) و کروم (iii) mg/mg 18 به دست آمد.

نتیجه گیری: غلظت اولیه کروم در پساب و میزان تلقیح قارچ به تنهایی و با یکدیگر بر میزان رشد توده سلولی قارچ و راندمان حذف کروم به طور کاملاً معنی داری (0.001(p< موثر است. هم چنین با 95% اطمینان می توان گفت، در صورت افزایش غلظت اولیه کروم در پساب، نسبت میزان وزن خشک قارچ آسپرژیلوس نیجر به ازای هر میلی گرم غلظت کروم و درصد حذف کروم به طور معنی داری (r² در محدوده 0.73 تا 0.91 بود) کاهش می یابد.