بررسی بروز سالانه حوادث شغلی در یکی از کارخانجات بزرگ معدن مس کشور (1384-1383): معرفی روشی برای ارزیابی شدت حوادث شغلی

زمینه و هدف: به منظور بررسی اندازه تاثیر حوادث بر سلامت و اقتصاد جوامع انسانی باید اطلاعات کافی در ارتباط با روند بروز، خطر بروز و نیز شدت حوادث و جراحات ناشی از آن ها داشت. مطالعه حاضر علاوه بر بررسی خطر بروز سالانه حوادث شغلی در کارخانجات معادن مس سرچشمه کرمان به ارایه روشی در ارزیابی شدت حوادث پرداخته است که این شدت را به ازای هر فرد شاغل در این مرکز ارایه می نماید.

مواد و روش ها: در این مطالعه طولی، تمامی 5616 نفر کارگر شاغل در مجتمع صنعتی مس سرچشمه به مدت دو سال (1383 و 1384) مورد پیگیری قرار گرفته اند. اطلاعات مورد نیاز در دو بخش ویژگی های دموگرافیک و سوالات ویژه از جمله اطلاعات مربوط به تعداد روزهای از دست رفته، توسط چک لیست جمع آوری گردید. اطلاعات با مراجعه به افراد حادثه دیده و یا همراهان و همکاران آن ها با روش مصاحبه رو در رو جمع آوری شده است و با روش محاسبه میزان بروز و نیز استفاده از آزمون های آماری t مستقل، fisher exact و chi-square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. خطر نسبی (relative risk) نیز برای مقایسه اندازه خطر در زیر گروه ها محاسبه شده است.

یافته ها: میانگین سنی حادثه دیدگان 7.3± 37.4 سال بود. میزان بروز یک ساله حادثه (در هر 1000 شخص- سال) در سال 1383 (106 نفر) و 1384 (68 نفر) به ترتیب برابر با 21.52 و 14.41 بوده است. بی احتیاطی شایع ترین علت حوادث بود. میانگین تعداد روزهای از دست رفته در بین افراد حادثه دیده برابر با 29.1±29.8روز بوده است. میانگین شدت هر حادثه مورد مطالعه به اندازه ای است که منجر به از دست رفتن معادل 1.45 نفر-سال زندگی به ازای 100.000 نفر جمعیت شاغل می شود.

نتیجه گیری: کاهش خطر بروز حادثه در سال دوم بررسی نشان دهنده موفقیت برنامه های حفاظتی و آموزشی به کار رفته در آن مرکز بوده است. اگر چه تداوم این برنامه ها و تلاش بیش از پیش می تواند موجب کاهش بیشتر خطر بروز گردد. روش ارایه شده برای محاسبه شدت حوادث شغلی نسبت به روش موجود تخمین دقیق تری را در محاسبه شدت حوادث شغلی در اختیار می گذارد.