شیوع آلودگی های انگلی در کودکان مهدهای کودک شهرستان بم (82-81)

سابقه و هدف: شیوع انگل های روده ای یکی از شاخص های مهم بهداشتی در هر جامعه محسوب می شود و مبارزه با آن یکی از بخش های مهم برنامه های توسعه ملی کشورهای مناطق گرمسیری به شمار می رود. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی انگل های روده ای کودکان مهدکودک های شهرستان بم و بررسی عوامل موثر در بروز آن ها بود.

مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، جمعاً 370 نفر از کودکان مهدهای کودک با روش تصادفی- طبقه ای انتخاب گردیدند و متغیرهایی از قبیل سن، جنس، محل سکونت، نوع مهدکودک، بعد خانوار، سطح تحصیلات والدین، شغل مادر و تعداد فرزندان ثبت شد. برای تشخیص آلودگی های انگلی از روش های مستقیم فرمالین- اتر و نوار چسب اسکاچ استفاده گردید. از هر فرد مورد مطالعه سه نوبت در 3 روز متوالی آزمایش مدفوع به عمل آمد.

یافته ها: نتایج نشان داد که میزان کلی شیوع آلودگی 47 درصد بود. میزان شیوع آلودگی در پسران 43.1 درصد و در دختران 56.9 و میزان شیوع آلودگی در مهدهای کودک شهر 33.8 درصد و روستا 80.8 درصد می باشد. میزان شیوع کرم های روده ای 3.24 درصد وتک باخته ای روده ای 43.76 درصد بود. بین محل مهدکودک، سواد والدین، تعداد اعضای خانواده، تعداد فرزندان با میزان شیوع آلودی های انگلی ارتباط معنی دار وجود داشت (0.05p<). بین جنس کودکان مورد مطالعه با میزان آلودگی های انگلی ارتباط معنی دار مشاهده نشد. اکثر مبتلایان در گروه سنی 7-6سال قرار داشتند.

نتیجه گیری: با توجه به یافته های فوق بایستی آموزش مداوم و مستمر کودکان والدین آن ها در خصوص رعایت اصول پیشگیری از آلودگی های انگلی همواره سرلوحه امور بهداشتی مهدهای کودک قرار گیرد. و آزمایش های انگل شناسی در بدو ورود به مهدکودک به طور اجباری در سه نوبت به فاصله یک هفته انجام شود.