تاثیر حرکت درمانی بر افسردگی زنان سالمند

سابقه و هدف: امروزه افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانی و معضل عمومی زندگی بشر است. در ایران افسردگی، 35الی 45 درصد بیماری های روانی را تشکیل می دهد که متاسفانه این رقم روز به روز سیر صعودی را می پیماید و لازم است که راه ها و روش های نوینی برای معالجه و پیشگیری از این معضل بهداشت روانی ارائه گردد. هدف این پژوهش تعیین اثر حرکت درمانی بر میزان افسردگی در زنان سالمند مقیم مرکز سالمندان طوس مشهد بوده است.

مواد و روش ها: این پژوهش نیمه تجربی بر روی 30 زن سالمند 75-60 ساله که به صورت مبتنی بر هدف انتخاب شدند، انجام شد. این افراد به مدت 30جلسه 45-30 دقیقه ای با حضور پژوهشگر، برنامه حرکت درمانی را اجرا کردند. برای تعیین میزان افسردگی از آزمون افسردگی بک (beck) استفاده گردید و اطلاعات فردی مورد نیاز از طریق یک پرسش نامه جمع آوری شد. نمونه های پژوهش در دو مرحله قبل و بعد از اجرای برنامه حرکت درمانی از نظر میزان افسردگی مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته ها: میانگین میزان افسردگی قبل از به کارگیری حرکت درمانی20.87 و بعد از آن 16.40 بود و نتایج این پژوهش نشان داد که حرکت درمانی موجب کاهش میزان افسردگی در زنان سالمند می گردد.

نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده مشخص گردید که این برنامه مداخله ای توانسته است میزان افسردگی زنان سالمند مقیم در آسایشگاه سالمندان را کاهش دهد.