ارزش تشخیصی اندازه گیری پرولاکتین و b-hcg مایع واژینال در تشخیص زودهنگام پارگی کیسه آب

مقدمه: میزان پرولاکتین و b-hcg مایع واژن جهت تشخیص پارگی مشکوک کیسه آمنیوتیک بررسی می شود تا بتوان از بروز عوارض نوزادی و مادری پیشگیری نمود.

روش بررسی: در این 211 بیمار حامله 38-28 هفته مراجعه کننده به کلینیک مامایی بیمارستان امام حسین (ع) در سال 1386 مورد بررسی قرار گرفتند. در ابتدا با اسپکولوم، خروج مایع از دهانه رحم بررسی و تست فرن و تست نی ترازین انجام شد .سپس نرمال سالین داخل واژن ریخته و پس از یک دقیقه ترشحات را برداشته و پرولاکتین و بتا- hcg اندازه گیری گردید. وجود دو فاکتور از سه معیارتست فرن، نیترازین و مشاهده آبریزش بعنوان پارگی مسجل کیسه آمنیوتیک تلقی شد .یافته ها با نرم افزار spss تجزیه و تحلیل گردید. آزمون ناپارامتری من ویتنی برای تفاوت بین دو گروه و منحنی roc برای تعیین نقطه بحرانی استفاده گردید.

نتایج: 132 بیمار در گروه پارگی کیسه آمنیوتیک و 79 بیمار در گروه طبیعی و سالم قرار گرفتند .سن بیماران گروه مورد و کنترل به ترتیب 6.08±26.97 و 4.84±26.20 سال بود که اختلاف معنی داری نداشت (0.074=pvalue). پرولاکتین گروه مورد miu/ml 373±2930.87 و در گروه کنترل miu/ml 120±23.18 بود (0.000pvalue=) b-hcg گروه مورد miu/ml 1867±439.78 و گروه کنترل miu/ml 30±17.72 بود .حساسیت و ویژگی پرولاکتین با نقطه بحرانی miu/ml 16.00 برابر 79.41% و 96% و در مورد b-hcg با نقطه بحرانی 12.5 برابر 69.85% و 69.33% بود.

نتیجه گیری: در موارد مشکوک مثل عفونت و خونریزی می توان با اندازه گیری پرولاکتین مایع واژن با حساسیت و ویژگی بالایی استفاده نمود. گرچه b-hcg نیز کمک کننده است ولی نسبت به پرولاکتین از حساسیت و ویژگی کمتری برخوردار است.