سنخ شناسی سبک زندگی پدید آورنده کودکان کار خیابانی با تمرکز بر فقر و راهکارهای مقابله با آن

پدیده کودکان خیابانی و کار، یکی از معضلات گریبانگیر اکثر شهرها در جهان معاصر است. گسترش این پدیده به حدی است که جوامع توسعه یافته و در حال توسعه را به یک اندازه به خود مشغول کرده است. بر اساس تعاریف موجود، آن دسته از کودکانی که بدون سرپناه و فاقد رابطه دائمی با خانواده هستند، کودک خیابانی محسوب شده، در این میان کودکان کار خیابانی در زمره این گروه قرار می گیرند. هر دو گروه ویژگی های خاص خود را داشته و معلول شرایط خاصی هستند. از سوی دیگر مشکلات معیشتی خانوارهای فقیر و عمدتاً حاشیه نشین مطرح می شود که برای امرار معاش، کودکان خود را وارد شبکه کار غیررسمی می کنند. شکلگیری این بخش فقیر از جامعه شهری نیز معلول تحولات ساختاری، رشد مهاجرت روستایی به کلانشهرها، رشد مهاجرت اتباع خارجی و گسترش حاشیه نشینی است؛ بنابراین سیاست گذاری برای مقابله با این پدیده نمی تواند تنها به اقدامات قهری متکی باشد. آنچه عملاً تا کنون در این حوزه انجام شده، مجموعه ای از اقدامات ناهماهنگ از سوی سازمان بهزیستی، نیروی انتظامی و شهرداری بوده است. از سوی دیگر در حوزه کار خیابانی کودکان ابهامات قانونی وجود دارد و عملاً سیاست های کلی مدیریت کلان کشور در این حوزه روشن نیست. از یک سو امکان برخورد قاطع قانونی و از سوی دیگر، امکان فراهم کردن درآمد جایگزین برای خانوارهای بسیار کم درآمد وجود ندارد .این مطالعه بر آن است تا به بررسی مهم ترین عوامل پیدایش این پدیده شوم از قبیل فقر فرهنگی، اقتصادی، عدم آگاهی افراد، اعتیاد و طلاق والدین و... پرداخته و علل زمینه ساز را بررسی نماید. در پایان نیز برای حل معضل کودکان خیابانی راهکارهایی ارائه شده است، مفاهیم مذکور به صورت بررسی علمی از کتب و متون، پایگاه های متعدد اینترنتی داخل و خارج کشور و از طریق آمارهای منتشر شده از سوی مراجع ذیصلاح در جراید و رسانه ها تهیه گردیده است.