حجاب و عفاف از منظر قرآن، روایات و ادیان مختلف

پوشش در تمام ادیان الهی از جایگاه ویژه ای برخوردار است. حجاب در نگاه اول امری فطری و در مرحله ی بعد؛ از احکام مشترک تمام ادیان ابراهیمی وغیر ابراهیمی محسوب می شود. آنچه در این میان علی الظاهر موجب تفاوت میان ادیان الهی گشته مربوط به حدود و اندازه حجاب در ادیان بوده است. آنچنان که از مضامین مذکور درکتب دینی بر می آید، پوشش مورد نظر برای انسان بخصوص زنان، لباسی خالی از زینت بوده است. در دین یهود، مسیح، اسلام و زرتشت زنان ملزم به رعایت حجاب در معابر عمومی ودر مقابل نامحرم بوده اند. در واقع اسلام واضع قانون حجاب نیست بلکه اسلام تنها به قانونمند کردن این دستور همت گمارده است. لیکن امروزه بخاطر آنکه پایبندی انسان ها به تعالیم دینی کمتر شده است این دستور الهی نیز مورد غفلت قرارگرفته است. این مقاله با عنوان «حجاب وعفاف از منظر قرآن، روایات و ادیان مختلف» با روش توصیفی-تحلیلی و استناد به منابع اصلی و مطالعات کتابخانه ای، قصد دارد پوشش را در این ادیان مورد واکاوی قرار دهد و در نهایت به این نتیجه برسد که رعایت پوشش به عنوان یک دستور از جانب خداوند مورد اتفاق تمامی ادیان الهی بوده است .