بررسی میزان رضایت زناشویی زنان شاغل و خانه دار در کشور ایران

هدف پژوهش حاضر عبارتست از شناسایی رابطه رضایت زناشویی شاغل و خانه دار با مردانی که زنان شاغل و خانه دار دارند به منظور بهبود بخشیدن به کیفیت زندگی خانوادگی و ارائه راه کارهای مناسب به مدیران و مسئولان مراکز مشاوره و زوج ها جهت کاهش میزان جدایی و طلاق و همچنین برنامه ریزی های دقیق و مناسبتری برای بالا بردن بهداشت روانی خانواده ها و رسیدن به جامعه ای سالم. روش تحقیق با توجه به موضوع پژوهش یعنی مقایسه رضایت زناشویی زنان شاغل و خانه دار و مردان دارای همسر شاغل و خانه دار از طریق توصیفی _ پیمایشی تحقیق انجام می گیرد. این مطالعه از نوع پس رویدادی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زنان و مردان متاهل بانک کشور ایران که در دامنه سنی 20-40 سال قرار داشتند تشکیل داده است، که تعداد کل آن ها 300 نفر زن و 300 نفر مرد بود. پرسش نامه رضایت زناشویی انریچ ابزار اندازه گیری این تحقیق می باشد. این پرسش نامه به عنوان یک ابزار تحقیق معتبر در تحقیقات متعددی برای رضایت زناشویی مورد استفاده قرار گرفته است. تجزیه و تحلیل آماری کمی داده ها به وسیله آمار استنباطی انجام گرفت و از طریق مقایسه میانگین نمرات آزمودنی ها به وسیله آزمون t برای گروه های مستقل، انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که رضایت زناشویی زنان شاغل بالاتر از رضایت زناشویی زنان خانه دار است که این نتیجه با نتایج بدست آمده از سایر پژوهش ها همخوان است. همچنین مقایسه نمرات میانگین بدست آمده بین نمرات مردانی که همسر شاغل و یا خانه دار داشتند با میزان رضایت زناشویی آن ها نشان داد که رضایت زناشویی مردانی که زنان خانه دار دارند بیشتر از مردانی است که زنان شاغل دارند که این نتیجه نیز همخوان با نتایج بدست آمده از پژوهش های دیگر می باشد .