ارتباط یافته های پاراکلینیکی اولین تشنج با میزان عود تشنج در طی یکسال در کودکان بستری شده در بیمارستان شهید صدوقی یزد

مقدمه: تشنج که در 10 درصد از کودکان دیده می شود، شایع ترین معضل طب اعصاب کودکان است. هدف از این مطالعه بررسی عود تشنج در طی یکسال پس از اولین تشنج و ارتباط آن با یافته های پاراکلینیکی اولین تشنج می باشد.

روش بررسی: این مطالعه از نوع تحلیلی و به روش کوهورت تاریخی بر روی 131 کودک که از فروردین 1383 لغایت شهریور 1384 به علت اولین تشنج بستری شده، از نظر عود تشنج در طی یکسا ل و ارتباط آن با سطح سرمی سدیم، پتاسیم، کلسیم، قند خون، هموگلوبین، mcv, wbc بررسی شدند.

نتایج: 79.4% از بیماران در گروه تشنج تب و 20.6% در گروه تشنج بدون عامل برانگیزنده (fus) بودند. 27.84% از کل بیماران، عود تشنج داشتندکه میزان آن در گروه تشنج تب 27.9% و در گروه fus 25.9% بود. میانگین بقای عود در کل 0.32± 10.11 ماه، که در گروه تشنج تب 0.34± 10.25 ماه و در گروه بدون تب، 0.83±9.57 ماه بود، بقای عود در گروه تشج نشان داد که عود در گروه سنی بالاتر، دیرتر رخ داد. از بین فاکتورهای بررسی شده در گروه تشنج تب، سن و سطح هموگلوبین و در گروه mcv ،  fus بر عود تشنج مؤثر بودند.

نتیجه گیرِی: از عوامل خطر مؤثر بر عود در این مطالعه، آنمی و میکروسیتر بودن گلبول های قرمز می باشد، لذا شاید بتوان با درمان و پیشگیری ازکم خونی، ریسک تشنج را کاهش داد.