بررسی آسایش حرارتی و معماری متاثر از اقلیم بر اساس شاخص ماهانی شهر چادگان

اقلیم و عوامل اقلیمی بر موجودات زنده تاثیر می گذارند، و فعالیت های آن ها را تحت تاثیر قرار می دهند. طراحی اقلیمی روشی برای غلبه بر اقلیم و ایجاد شرایط آسایش می باشد، ساختمان اولین خط دفاعی در برابر شرایط اقلیم خارج بنا می باشد. بناهایی که بر اساس اصول اقلیم گرایانه طراحی شوند نیاز به انرژی برای گرمایش و سرمایش را به حداقل خود می رسانند. شهر چادگان به دلیل موقعیت اقلیمی نسبتا ویژه و قرار گیری در اقلیم سرد دارای شرایط خاصی جهت طراحی های معماری و شهرسازی می باشد. به همین دلیل لزوم بررسی شرایط اقلیمی و آسایشی در رابطه با طراحی ساختمان ها، از جمله جهت استقرار، نوع مصالح و دیگر راهکارها ضروری می باشد. در این پژوهش سعی شده با روشی توصیفی – تحلیلی و با استفاده از داده های آب و هوایی ایستگاه های هواشناسی منطقه به مطالعه شاخص های اسایش ماهانی و شرایط آسایش حرارتی پرداخته شود. بر اساس تحلیل های انجام گرفته مشخص شد که بهتر است ساختمان ها را فشرده و در جهت شرقی غربی بنا نمود، ابعاد پنجره ها بین 25-40 درصد مساحت دیوارها باشد، مصالح با ظرفیت حرارتی بالا و بیش از 8 ساعت برای دیوارها و سقف بناها انتخاب شود، و برای روزهای 4 ماه و شب های 3 ماه شرایط آسایش به صورت طبیعی برقرار است.