مقایسه میزان موفقیت بالینی و پرتونگاری پالپوتومی مولرهای دوم شیری به روش سولفات فریک با سمانه ای زینک اکسایداوژنول و زینک پلیکربوکسیلات

مقدمه: پالپوتومی سولفات فریک از روش های مؤثر و بی خطر پالپوتومی دندان های شیری است. اما نتایج تحقیقات مختلف بیانگر موفقیت کمتر پالپوتومی سولفات فریک در مقایسه با پالپوتومی فرموکرزول می باشد و شا ید بخش عمده ای از این عدم موفقیت به عوارض تحریکی و مضر خمیر زینک اکساید اوژنول مربوط باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین و مقایسه میزان موفقیت بالینی و پرتونگاری پالپوتومی سولفات فریک مولرهای شیری با استفاده از سمان های زینک اکساید اوژنول و زینک پلی کربوکسیلات به منظور یافتن ماده پوشاننده پالپ مناسبتر در درمان پالپوتومی سولفات فریک می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی با لینی تصادفی 140 دندان مولر شیری در کودکان 5-3 ساله با طرح درمان پالپوتومی به صورت تصادفی در یکی از دو گروه پالپوتومی سولفات فر یک با سمان زینک اکساید اوژنول و سمان زینک پل یربوکس یلات مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از انجام درمان، دندان های پالپوتومی شده به صورت دوسویه کور مورد ارزیابی بالینی و پرتونگاری یکساله قرار گرفتند و در تحلیل یافته ها از آزمون دقیق فیشر استفاده شد.

نتایج: میزان موفقیت بالینی در ارز یابی یکساله در دو گروه زینک اکساید اوژنول و زینک پلی کربوکسیلات به ترتیب 98.1% و 93.9% بود که اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (0.34(p=. در ارزیابی یکساله، میزان موفقیت پرتونگاری در گروه زینک اکساید اوژنول 96.30% و در گروه زینگ پلی کربوکسیلات 91.8% به دست آمد ولی اختلاف یاد شده نیز معنی دار نبود (0.42(p=.

نتیجه گیری: در پالیوتومی سولفات فریک استفاده از سمان زینک پلی کربوکسیلات بر زینک اکساید اوژنول به عنوان ساب بیس، ارجحیت ندارد.