کنترل فیزیک و شیمیایی، مطالعه آزادسازی و بررسی پایداری ترتینوئین از فرآورده های نیمه جامد موجود در ایران

مقدمه: آکنه ولگاریس یکی از شایع ترین بیماری های پوستی است که در بالغین و بزرگسالان جوان دیده می شود و با ترکیبی از کمدون، پوستول، کیست و پیدایش اسکار با شدت های متفاوت مشخص می شود. این مطالعه با هدف ارزیابی پایداری فیزیکی و شیمیایی فرآورده های پوستی مختلف ترتینوئین، آزادسازی دارو توسط روش های مختلف invitro انجام گرفته و مدل های آزادسازی دارو در این فرآورده ها با یکدیگر مقایسه شده است.

روش کار: ابتدا منحنی استاندارد ترتینوئین در حلال های مناسب به روش اسپکتروفتومتری رسم شدند و میزان داروی موجود در فرآورده ها مورد بررسی قرار گرفت. پس از انجام آزمایشات کنترل فیزیکوشیمیایی فرآورده ها نظیر تعیین phپایداری ظاهری فرآورده، تعیین محتوی آب، کنترل میکروبی، تست سانتریفوژ، تست تغییرات دمایی، آزمایش سرد و گرم شدن، تست انجماد و ذوب شدن، بررسی رئولوژی فرآورده، آزادسازی دارو از پایه به روش invitro در حلال مناسب مورد مطالعه قرار گرفت. آزمون آزادسازی بر روی فرآورد ههای موضعی ترتینوئین در بازار دارویی ایران با استفاده از سل دیفوزیون franz و غشاء سنتیتک در دمای c 37 به مدت 5 ساعت انجام شد و مقادیر داروی عبور کرده از پوست در مقابل زمان ثبت گردید.

نتایج: نتایج آزمایشات مختلف بر روی فرآورده های مختلف ترتینوئین بیانگر این است که فرآورده های تهیه شده از نظر خواص فیزیکوشیمیایی در حد قابل قبول قرار داشتند. مقایسه ضرایب همبستگی مدل های آزادسازی نشان داد که فرآورده های ژل از مدل هیگوچی پیروی می کنند. درحالیکه الگوی آزادسازی برای کرم ها از نوع معادله درجه اول می باشد (0.05(p<.

نتیجه گیری: به نظر می رسد آزادسازی دارو از کرم آهسته تر از دو فرآورده دیگر است و جذب پوستی تدریجی دارو از کرم می تواند ضمن ایجاد حداکثر اثربخشی، کمترین تحریک پوستی را ایجاد نماید.