بررسی تراکم معدنی استخوان در بیماران مبتلا به سنگ های ادراری

مقدمه: به نظر می رسد بیماران مبتلا به سنگ های ادراری دچار اشکالاتی در متابولیسم کلسیم هستند که منجر به برداشت بیش از اندازه کلیسم از استخوان های آن ها می شود و این افراد را در معرض ابتلا به استئوپروز قرار می دهد. این مطالعه جهت بررسی تراکم معدنی استخوان (bmd) در بیماران مبتلا به سنگ های ادراری در ایران انجام شده است.

روش کار: این تحقیق یک مطالعه تحلیلی از نوع موردشاهدی می باشد که از فروردین 1379 لغایت بهمن ماه1380 در بیمارستان سینا انجام شده است. 24 بیمار مرد بین 50-30 سال که مبتلا به سنگ های عود کننده دستگاه ادراری بودند، در مطالعه وارد شدند. گروه کنترل از افراد هم سن و هم جنس که هیچگونه سابقه ای از تشکیل سنگ های ادراری نداشتند، انتخاب شدند. رژیم غذائی در دو گروه مشابه بود. روش نمونه گیری از نوع غیر تصادفی بود. سن و bmiبه عنوان متغیرهای مخدوش کننده مطرح شدند. پس از تکمیل پرسشنامه bmd در نواحی مهره های کمری (l2-l4) و گردن استخوان ران اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از رگرسیون خطی و t-test استفاده شد.

 نتایج: bmd در هر دو ناحیه کاهش معنی داری در بیماران نسبت به گروه شاهد نشان داد (0.01(p<. بعلاوه همبستگی قابل توجهی بین مدت زمان ابتلا به سنگ ادراری و bmd در هر یک از نواحی ذکر شده بدست آمد (0.001p<، 0.73-=r در مهره های کمری، 0.001p<، 0.52-=r در گردن استخوان ران)، bmd در هیچیک از نواحی ارتباط با سن و bmi نشان نداد.

نتیجه گیری: کاهش تراکم استخوان در بیماران مبتلا به سنگ های ادراری راجعه می تواند دال بر یک اختلال اولیه در متابولیسم استخوان این افراد باشد. با توجه به اینکه 30 درصد بیماران مبتلاً به استئوپنی بودند و به طور اعم بیماران مبتلا به سنگ های ادراری از مصرف کلسیم بر حذر می باشند، لازم است محدودیت مصرف کلسیم در این افراد پس از بررسی های کامل انجام شود.