شیوع عفونت گاردنرلاواژینالیس در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شیراز – 1383

مقدمه:  gardnerella vaginalis (gv) یا واژینوز باکتریایی یکی از شایع ترین عوامل عفونت های واژن محسوب می شود. مشخص ترین علامت آن ایجاد ترشحات هموژن بابوی بسیار نامطبوع می باشد. اهمیت کشف این عامل در واژن به علت عوارض ناشی از آن در خانم های حامله، غیرحامله و بعد از اعمال جراحی زنان می باشد. هدف از این مطالعه تعیین میزان شیوع عفونت ناشی از gvدر زنان متأهل مراجع هکننده به مراکز بهداشتی-درمانی شهر شیراز و تعیین ارتباط بین این عفونت و علائم ناشی از آن در خانم های مراجعه کننده می باشد.

روش کار: در این مطالعه که به صورت توصیفی-مقطعی انجام شد، تعداد 182 نفر زن مراجعه کننده به مراکز بهداشتی-درمانی بصورت منظم انتخاب شدند و پس از مصاحبه و معاینات لازم توسط پزشک از ترشحات ناحیه واژن آن ها نمونه برداری شد و وجود ارگانیسم gvدر این ترشحات توسط روش های آزمایشگاهی استاندارد (کشت و اسمیر مستقیم و تعیین ph واژن) مورد بررسی قرار گرفت و نتایج بدست آمده توسط نرم افزار spss و آزمون های آماری مناسب بررسی گردید.

یافته ها: اگرچه تمام خانم های مورد مطالعه جهت درمان به مراکز بهداشتی مراجعه نکرده بودند، 85.2% از زنان مورد مطالعه از وجود ترشحات واژن اطلاع داشتند که خارش شایع ترین علامت همراه بود. در 15.4% این خانم ها وجود gv توسط روش های آزمایشگاهی اثبات گردید. ارتباط ارزشمندی بین علائم آنها و وجود عفونت ناشی از gv وجود نداشت.

نتیجه گیری: گرچه 15.4% از خانم های متأهل مراجعه کننده به مراکز بهداشتی از نظر gv مثبت بودند ولی تعداد زیادی از این افراد هیچگونه علامتی به نفع وجود این میکروارگانیسم نداشتند و افراد بدون علامت مهمترین منبع ایجاد عوارض در حین حاملگی و غیرحاملگی و بعد از اعمال جراحی زنان می توانند باشند.