بررسی خمیدگی و تطابق فورامن آپیکال در ریشه های دندان مولر اول فک بالا

مقدمه: آگاهی از وضعیت خمیدگی دندان ها نقش مهمی در یک درمان موفقیت آمیز در اندودانتیکس دارد اما این هدف صرفاً با آگاهی از آناتومی نرمال آن ها محقق نخواهد شد بلکه باید موارد احتمالی متفاوت از آناتومی های معمول را نیز مدنظر داشت. هدف از این تحقیق بررسی دندان مولر اول فک بالا از نظر وجود خمیدگی ریشه ها و انطباق فورامن اپیکال با انتهای آپکس ریشه آن می باشد.

روش کار: در این مطالعه توصیفی، جهت مطالعه و بررسی وضعیت خمیدگی دندان های مولر اول فک بالا، 105 دندان انسان که جنس و دلیل خارج شدن آن ها ثبت نشده بود جمع آوری شد. نحوه جمع آوری آن ها به گونه ای بود که اطمینان از مولر اول بودن آن ها، حاصل شده و پس از آن که نمونه ها با وسایل دستی تمیز شدند، داخل روف حاوی هیپوگلریت سدیم کاملاً رقیق شده قرار داده شدند و سپس حفره دسترسی مناسب تهیه گردید. برای رن گآمیزی از فوشین 1% به مدت بیست دقیقه استفاده شد. نفوذ رنگ به داخل کانال باعث می شود اختلاف رنگ بین کانال و عاج اطراف ایجاد شده و تشخیص موقعیت را در داخل کانال آسانتر کند. برای تشخیص انحنای ریشه و انطباق فورامن با انتهای ریشه از سه روش بررسی مشاهد های، بررسی کلیشه های رادیوگرافی و مقاطع عرضی انتهای ریشه استفاده گردید و نتایج در شناسنامه های مربوط بر طبق کد مربوطه درج گردید.

نتایج: نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که وجود انحنا در 63.8 درصد ریشه های پالاتال، 48.6 درصد ریشه های دیستال و 80 درصد ریشه های مزیال مشاهده شد. انطباق فورامن آپیکال با سطح انتهای آپکس ریشه در 55.2 درصد ریشه های پالاتال، 54.3 درصد ریشه های دیستال و 46.79 درصد ریشه های مزیال مشاهده شد.

نتیجه گیری: احتمال وجود خمیدگی ریشه ها در مولر اول بالا در ریشه مزیوباکال بیشتر است و هم چنین انطباق فورامن اپیکال با انتهای ریشه در آن کمتر است.