ارتباط کمی ریتم آلفای مغزی با ضریب هوشی

مقدمه: یکی از شاخص هایی که در بیماری های مغزی ممکن است مورد تاثیر قرار بگیرد ضریب هوشی (iq) می باشد. از سال ها قبل سعی شده با تعیین روشی جهت کمی کردن میزان هوش از آن به عنوان یک شاخص جهت تشخیص و سیر بیماری استفاده نمود. از بهترین روش های تعیین هوش در حال حاضر آزمون های روانشناختی و کسلر می باشد. که البته محدودیت های خاص خود را دارد از جمله این که این روش ها وقت گیر هستند و توجه و همکاری طرف مقابل نیازمندند. هدف از این مطالعه ارتباط کمی ریتم آلفای مغزی با ضریب هوشی بوده است.

 روش کار: این مطالعه توصیفی در مرکز تحقیقات علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی کرمان به انجام رسیده است. 71 دانش آموز پسر 10 ساله مورد مطالعه قرار گرفته اند. از کلیه آموزان آزمون هوش wisc-r و eeghg; jv کمی الکتروانسفالوگرافی کمیتی به عمل آمد و نتایج آزمون هوش در سه نمره کلی، آزمون عملی و آزمون کلامی با ریتم آلفا در مناطق مختلف مغزی و همین طور شاخص های میانگین توزیع شاخص های آلفا و توالی اوج آلفا مقایسه گردیده است. مشخصات فردی، نتایج آزمون های الکتروانسفالو گرافی و ضریب هوش در پرسشنامه جمع آوری گردید و با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی پردازش شد. جهت پی بردن به ارتباط بین ضریب هوشی و ریتم آلفا از آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده گردید.

نتایج: نتایج حاصل از این مطالعه به طور خلاصه نشان می دهند که بین ضریب هوشی و موارد غیر طبیعی در نقشه برداری از مغز ارتباط واضحی وجود دارد. یعنی نقشه برداری غیر طبیعی با هوشی پائین تر مربوط است. بین ضریب هوشی، دیس ریتمی و الکتروانسفالوگرافی ارتباط واضحی وجود دارد یعنی دیسریتمی در الکتروانسفالوگرافی با هوش پایین تر مربوط است.

 نتیجه گیری: در کل می توان نتیجه گرفت تغییرات کمی الکتروانسفالوگرافیک را می توان به عنوان یک شاخص هوشی مدنظر داشت.