بررسی و آنالیز نقاط تصادف خیز بر اثر عوامل انسانی و عوامل جاده ای در شبکه راه های اصلی استان کهگیلویه و بویراحمد (مطالعه موردی محور دهدشت- بهبهان)

مساله مود مطالعه در این تحقیق بررسی و آنالیز نقاط تصادف خیز بر اثر عوامل انسانی و عوامل جاده ای در شبکه راه های اصلی استان کهگیلویه و بویراحمد (مطالعه موردی محور دهدشت بهبهان) می باشد. روش تحقیق از نوع همبستگی و روش گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای و میدانی و ابزار گرداوری اطلاعات پرسشنامه و فرم ها می باشد. در این مطالعه نقاط حادثه خیز از نکته نظر طرح هندسی، ابنیه و روسازی مورد بررسی قرار می گیرند. روش اجرای تحقیق بر اساس مراجعه به آمار دستگاه های اجرایی، پرسشنامه و بازدید میدانی می باشد. با استناد به آمار تصادفاتی که از اداره حمل و نقل استان کهگیلویه و بویراحمد گرفته شده است و با استفاده از مدل های تصادفاتی چون تعداد تصادفات، شدت تصادفات، تعداد نرخ و تعداد شدت نقاط حادثه خیز به ترتیب اولویت کیلومترهای 10، 17، 16، 21 تا 1، 23، 1، 12، 24، 2 بدست آمده است کیلومتر 10 پل و پیچ روستایی نهضت آباد پرحادثه ترین منطقه در محور دهدشت بهبهان است، دیگر نقاط پر سانحه پل و پیچ غریب کش و پیچ دره گرده محور برون شهری دهدشت بهبهان از دیگر نقاط حادثه خیز در این محور در سال های 1390 تا 1395 می باشند. مه ترین علل سانحه خیزی در این مقاطع: شعاع قوس نامناسب، شیب طولی، عدم وجود تجهیزات علایم هشدار دهنده کافی، عرض کم شانه راه، وجود شیب طولانی و پیچ های پی در پی، عدم روشنایی در شب و عدم دید کافی می باشد و در ادامه پیشنهاداتی ارائه گردید.