واکاوی مکانیزم های اخلاقی در هفت اورنگ جامی

اخلاق، مفهومی انسانی است که همواره ذهن بشر را، از دیرباز تاکنون به خود مشغول داشته است؛ این مفهوم انسانی، چنان برجسته و کارآمد است که تمامی ادیان و تمامی فلسفه های انسانی بدان پرداخته و از آن سخن گفته اند. در مکتب اسلام، یکی از مهم ترین مباحث، اخلاق است؛ چرا که به وسیله ی آن میتوان از رذایل پاک و به فضایل متجلّی شد. در دنیای اسلام، اهمّیّت این موضوع تا اندازه ای است که طیّ قرون سپری شده. موجبات تدوین آثار و کتاب های بسیاری را در این زمینه فراهم کرده است. از جمله ی آن ها می توان به هفت اورنگ، اثر گرانسنگ عبدالرحمان جامی شاعر قرن نهم هـ . ق اشاره کرد. خاتم الشعرای شعر فارسی با رویکردی ویژه به مسأله ی اخلاق پرداخته است. این پژوهش با هدف واکاوی مکانیزم های اخلاقی در هفت اورنگ جامی و به شیوه ی تحلیلی – کتابخانه ای صورت گرفته است،. نتایج به دست آمده گویای آن است که جامی مضامین اخلاقی ذیل را در هفت اورنگ در نظر داشته است: ایمان قلبی، 2) شکرگزاری و سپاس، 3) خودسازی و تزکیه نفس، 4) عدالت، 5)راستی و صداقت، 6) طلب علم، 7) احسان و انفاق، 8) تواضع، نکوهش طمع و حرص.