بررسی آب انبارهای شهر قم و راه های استفاده از آن ها (نمونه ی موردی آب انبار حاج حسینعلی سزاوار)

زندگی بشر همواره به مایه ی حیات یا آب وابسته است. وجود آب در یک منطقه عامل ظهور تمدن ها و پدید آمدن شهرها و روستاها بوده است. امر ذخیره ی آب بصورت سالم و بهداشتی و قابل مصرف در فصول گرم سال همواره جز دغدغه های پیشینیان در مناطق گرم و خشک و کویری بوده است که با خلق ابداعاتی شگفت انگیز درصدد برطرف کردن این مشکل برمی آمدند. از جمله ی این ابتکارات می توان به حفر قنات ها، احداث آب انبارها و یخچال ها اشاره کرد. شرایط اقلیمی و آب و هوایی استان قم و قرارگرفتن این استان در منطقه ای خشک و کویری و کم باران، مردم این خطه را هم چون نواحی مشابه دیگر وادار به رفع مشکل کم آبی کرده است. این مقاله بنای آب انبار که نشان از هوشمندی ایرانیان هم چنین هماهنگی انسان با طبیعت خشک را دارد، مورد بررسی قرار می دهد. ساخت آب انبار با مصالح بومیِ منطقه و ساخت آن در دل خاک و استفاده از ویژگی های طبیعی خاک برای مقاوم کردن و خنک نگهداشتن مخزن آب انبار و هم چنین استفاده از بادگیر برفراز آبانبار در جهت استفاده از خنکا و نیروی باد بخشی از پیوند معماری و آب انبار با طبیعت را نشان می دهد. در این مقاله سعی در بررسی آب انبارهای سطح شهر قم و بصورت موردی آب انبار حاج حسین علی سزاوار و راه های احیا و استفاده ی مجدد از بنای آب انبارها شده است.