تحلیل آسیب پذیری لرزه ای مساکن روستایی در شهرستان لامرد

مسکن به طور اعم و مسکن روستایی بهطور اخص ازجمله مهم ترین مباحث قابل طرح و تحلیل در مجموعه مطالعات اقتصادی و اجتماعی به شمار می آید. عدم درک و شناخت این مقوله به لحاظ هم سویی و هم پوشی با سایر فعالیت های اقتصادی و جریانات اجتماعی و تأثیر عمیق آن در فرآیند اشتغال و رفاه اجتماعی می تواند تأثیر سوء را بر پیکره کل نظام برنامه ریزی هر منطقه وارد کند. یکی از مباحث و دغدغه های عمده توسعه روستایی، توجه به مخاطرات و بحران هایی است که به طور نسبتاٌ دائمی سکونتگاه های روستایی را با دگرگونی ها و تحولات غیرمنتظره روبرو می سازد. توجه به این مخاطرات و بحران ها، ضرورت انکارناپذیر دستگاه مدیریت بحران در هر کشور است. با بررسی وضعیت آمار وقوع زلزله در سطح استان فارس مشخص می شود که همواره شهرستان لامرد به عنوان یکی از کانون های مهم زلزله خیز به شمار می آید؛ به طوریکه هر چند سال ما شاهد وقوع چند زمین لرزه در سطح این شهرستان می باشیم. وقوع این حوادث گاه با خسارت های جانی و مالی فراوانی همراه می باشد. تأثیر پدیده زلزله در مناطق روستایی این شهرستان، به دلیل نامناسب بودن مصالح استفاده شده در سطح مساکن روستایی بیشتر قابلم شاهده است. نوع این تحقیق ازنظر هدف کاربردی –توسعه ای و روش آن توصیفی تحلیلی است. محدوده مطالعاتی، روستاهای شهرستان لامرد در استان فارس می باشد. به منظور تحلیل آسیب پذیری مساکن مناطق روستایی این شهرستان، از مطالعات اسنادی که شامل زلزله های تاریخی، داده های جمعیتی و کیفیت مساکن روستایی در سطح این شهرستان می باشد، استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که بیش ترین مصالح استفاده شده در سطح روستاهای این شهرستان، مصالح نیمه بادوام و کم دوام می باشد. هم چنین در حریم 300 متری گسل های منطقه مورد مطالعه، 2 نقطه جمعیتی باغ دهنو و امامزاده شاه غیب قرارگرفته اند و در حریم 1000 متری گسل های منطقه موردمطالعه 4 نقطه جمعیتی باغ سروستان، امامزاده شاه غیب، باغ دهنو و پشت آب قرار گرفته اند.