تاثیر کیفیت فضای معماری بر افزایش روحیه و امیدواری در بیماران مبتلا به سرطان

امروزه نقش محیط و تاثیر آن بر رفتار انسان بر کسی پوشیده نیست. با توجه به رابطه دوسویه انسان و محیط، ادراک فضا و محیط کالبدی با کیفیت بالا نقش به سزایی در ایجاد انگیزه و کیفیت حضور در فضا را برای انسان فراهم می کند از این رو می توان کیفیت محیط معماری در فضاهای درمانی را یکی از عوامل موثر بر روحیه بخشی بیماران دانست. این پژوهش با هدف شناخت تاثیر کیفیت فضای معماری و ارائه راهکارهای کالبدی در افزایش روحیه و امیدواری در بیماران مبتلا به سرطان، با استفاده از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی با ترکیبی از داده های کمی و کیفی به بررسی مولفه های موثر بر افزایش کیفیت محیط و راهکارهای درک بهتر فضای کالبدی توسط بیماران می پردازد. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که استفاده از طبیعت و توجه به حواس پنجگانه در ادراک محیط ارتباط بیمار با محیط کالبدی را افزایش می دهد و کیفیت محیط کالبدی کیفیت حضور را در پی دارد و از آنجا که بیماران مبتلا به سرطان اقامت نیمه دائمی در فضای درمانی دارند افزایش رضایت از محیط کالبدی، کیفیت حضور در فضا را به دنبال دارد و این حضور نشان از افزایش سطح رضایت بیماران می باشد.