رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و رضایت زناشویی در زوج های هر دو شاغل

اهداف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و رضایت زناشویی در زوج های هر دو شاغل شهر رشت بود.

روش ها: روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه ی آماری شامل کلیه ی زوجین هر دو شاغل شهر رشت است. نمونه ای به حجم 100 نفر (50) زوج به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه طرحوار های ناسازگار اولیه یانگ و فرم کوتاه پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ استفاده شد به منظور تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون همبستگی و رگرسیون و نرم افزار spss استفاده شد.

یافته ها: نتایج همبستگی نشان داد که متغیر رضایت زناشویی با طرحواره های ناسازگار اولیه رابطه منفی دارند. به عبارتی رضایت زناشویی با طرحواره ناسازگار اولیه (0.251-r=p) همبستگی منفی و معنادار دارد. به عبارت دیگر هرچه طرحواره هرای ناسازگار اولیه کم باشد، رضایت زناشویی افراد بالا می باشد.

نتیجه گیری: یافته های این پژوهش از اهمیت متغیر طرحواره های ناسازگار اولیره با رضایت زناشویی و پیش بینی رضایت زناشویی در زوجین هر دو شاغل حمایت می کند.