ارزیابی نقش کسب و کارهای کوچک در توسعه اقتصادی سکونتگاه های روستایی (مورد مطالعه: شهرستان رودبار)

تا چند دهه پیش برپایی شرکت های بزرگ یک امتیاز اقتصادی تلقی می شد و چنین استدلال می شد که هرچه این شرکت ها بزرگتر باشند، اقتصاد پویاتر می گردد. ولی تحولات اخیر و به ویژه فشارهای جمعیتی منجر به پیچیده تر شدن فرایندهای مدیریتی و تصمیم گیری شد. امروزه اصلاحات اقتصادی از نوع تشکیل و راه اندازی کسب و کارهای کوچک در بسیاری از کشورها به ویژه کشورهای در حال توسعه به عنوان یک رویکرد راهبردی محسوب می شود. کسب و کارهای کوچک به عنوان یک منبع برای ایجاد شغل و رشد اقتصادی در کشورهای در حال توسعه به شمار می روند که منجر به توسعه اقتصادی و توسعه بخش خصوصی در این کشورها می شوند. هدف این پژوهش ارزیابی نقش کسب و کارهای کوچک در توسعه اقتصادی نواحی روستایی شهرستان رودبار می باشد. روش این مقاله از نوع توصیفی_تحلیلی می باشد. شاخص های مورد بررسی شامل تعداد کارگاه های کوچک مقیاس، تعداد شاغلان بخش صنعت، نرخ بیکاری، نرخ اشتغال، زیرساخت ها می باشد. جهت ارزیابی این شاخص ها از مدل تاکسونومی عددی در نرم افزار excel و جهت نمایش پراکندگی فضایی توسعه یافتگی دهستان ها از نرم افزار arc gis استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان می دهد به طور کلی دهستان هایی که تعداد کسب و کارهای کوچک در آن ها بیش تر است دارای ضریب توسعه یافتگی بالاتری هستند.