تاثیر سختی و گیرداری اتصال مفصلی در رفتار قاب های بادبندی فولادی

رفتار اتصالات تیر به ستون، در تحلیل و طراحی سازه های فولادی با فرض ایده آل به یکی از دو حالت، گیرداری کامل و یا مفصلی کامل مدل سازی می شوند. فرض گیرداری یا مفصلی کامل برای رفتار اتصالات، مراحل تحلیل و طراحی را به مقدار قابل توجهی ساده می کند، لیکن این ساده سازی و واکنش سازه ایده آل شده، با واقعیت اختلاف زیادی دارد. برای یافتن رفتار واقعی اتصالات در سازه های فولادی مناسب است مقدار سختی اتصال محاسبه و در تحلیل سازه های فولادی در نظر گرفته شود. در این پژوهش بطور اجمال، بر روی سختی اتصال مفصلی با ورق گاست و اثر آن بر روی سازه تحقیق شد. ابتدا برنامه abaqus با یک نمونه آزمایشگاهی که نتایج آن موجود بود، اعتبار سنجی شد و نشان داده شد که نتایج برنامه abaqus در حد قابل قبولی می باشد، سپس سختی اتصال تیر به ستون با ورق گاست، توسط برنامه abaqus استخراج گردید و بعد یک قاب از ساختمان شش طبقه که با برنامه etabs محاسبه و طراحی شده بود، در دو حالت یکی با اتصال مفصلی و دیگری با اتصال دارای سختی (استخراج شده از برنامه abaqus) در برنامه opensees به صورت خطی شبیه سازی شده و با یکدیگر مقایسه شدند. بررسی انجام شده به وضوح نشان داد که اتصال مفصلی فوق، سختی دورانی دارد. هم چنین بررسی های انجام شده در این مطالعه نشان داد، که مقدار سختی این نوع اتصال در تغییرشکل قاب تاثیر کمی و در نیروی محوری ستون های قاب تاثیر نسبی داشت.