بررسی نحوه فراگیرشدن شبکه های اجتماعی مجازی در ایران (بر اساس مدل خودسازماندهی)

در حوزه مطالعه ی پدیده جهانی شدن، بحث بهره گیری از شبکه های اجتماعی، به عنوان یکی از اثرگذارترین ابزارهای ارتباطی دنیای امروز، نقش به سزایی داشته به طوری که برخلاف گذشته، امروزه حجم عظیمی از منابع اطلاعاتی، در قالب انتقال پیام های متنی یا چند رسانه ای، خارج از محدودیت های مربوط به زمان و مکان، در کسری از ثانیه به صورت ویروسی، در اختیار قشر کثیری از افراد جامعه قرار می گیرد که بعضاً مسئله کنترل و نظارت بر این نحوه نشر و توزیع اطلاعات، بسیار سخت و پیچیده به نظر می رسد. در این مقاله، ضمن معرفی مدل "خودسازماندهی"، بر اساس تعریفی که از "انسان اقتصادی" "انسان اجتماعی" وجود دارد، زمینه های بروز و ظهور شبکه های اجتماعی مجازی و نقش آن در دنیای ارتباطات رو به توسعه امروزی، بیان شده و نحوه ی فراگیر شدن شبکه های اجتماعی مجازی در ایران، مطابق با چارچوب نظری "مدل خود سازماندهی"، مورد بررسی قرار می گیرد.