نقد و بررسی مبانی صدوری رویکرد تفسیری سلفیه

یکی از حوزه های مغفول در تنقیح مبانی تفسیری مکتب سلفیه توجه به تبیین مبانی صدوری تفسیر از منظر ایشان است. مساله تحریف قرآن در باور سلفیه به عنوان یکی از مباحث مطرح در مبانی صدوری تفسیر را می توان از دو منظر مورد بررسی قرار داد. بخش اول به روایات صحیح و معتبر مشتمل بر مضامین موید تحریف قرآن باز می گردد که سلفیه به حسب مبانی خود گریزی از پذیرش این دسته روایات ندارند. اما حوزه دوم به رویکرد علماء منتسب به جریان سلفیه نسبت به مساله تفسیر احرف سبعه اختصاص دارد؛ در این حوزه تاکید سلفی ها بر تفسیر احرف سبعه به لغات سبعه به التزام نابودی حروف شش گانه باقی مانده در جریان توحید مصاحف خلیفه سوم خواهید انجامید که به نحوی وثیق با اعتقاد به تحریف کتاب الهی از سوی سلفیه ملازمت دارد. سلفی ها در راستای گریز از اتهام باور به تحریف قرآن در پی تاکید بر تصحیح جمیع روایات صحیحین و تقدیس صحابه به صورت حجیت سازی برای فهم (و نه روش فهم)؛ ملتزم به پذیرش نظریه نسخ التلاوه شده اند لیکن در رفع اتهام مذکور توفیقی نیافته اند. به علاوه با تبیین مبانی سلفیه در مفهوم احرف سبعه، نسخ التلاوه، مساله تحریف و کیفیت جمع قرآن مدعای ایشان مبنی بر وحیانی بودن الفاظ قرآنی نیز نمی تواند واجد مبنایی مقبول باشد.