یک زبان الگوی ایرانی-اسلامی برای طراحی حسینیه

ابنیه علاوه بر شکل دادن زیرساخت های یک شهر، یک فضای عملکردی خاص نیز فراهم می کنند. بر همین اساس تصمیمات اتخاذ شده در نحوه ی شکل گیری این ساختمان ها از اهمیت بالایی برخوردار است. به علاوه هر شهری دارای ویژگی های منحصربفردی است که تنها با شناخت آن ها می توان به حفظ ارزش های آن پرداخت. بنابراین زمینه ی هر طرح یک عامل کلیدی در طراحی معماری محسوب می شود، چرا که در هر جامعه الگوهایی وجود دارد که با بازآفرینی و تطبیق آن ها با نیازهای معاصر می توان در جهت ایجاد بناهای ارزشمند گام برداشت. پژوهش حاضر نیز قصد دارد تا با معرفی و تحلیل یکی از بناهای اسلامی که نقش موثری در شهرهای اسلامی دارد و امروزه کمتر به آن توجه شده است، یعنی حسینیه بپردازد که با تکیه بر نظریه زبان الگوها که بر کشف الگوها تاکید دارد، انجام شده است. روش انجام این پژوهش از نوع مطالعه موردی می باشد که با انتخاب یک نمونه (حسینیه امینی ها، قزوین) و بررسی آن با رویکرد کیفی پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد که با شناخت سنت و ارزش هایی که در معماری اسلامی گذشته وجود داشته اند، می توان الگوها و راه حل های کارآمدی را در طراحی معماری اسلامی امروز ارائه کرد که علاوه بر حفظ و احیاء ارزش ها، اماکن متناسب با یک شهر اسلامی را فراهم کرد. در آخر نیز الگوهایی برای طراحی حسینیه ارائه شده است.