اثر تزریق داخل بطن مغزی سیلی مارین بر مصرف تجمعی خوراک در جوجه های گوشتی محروم ازغذا در دوره پایانی

این تحقیق با هدف بررسی تاثیر تزریق داخل بطن مغزی سیلی مارین بر مصرف تجمعی خوراک در جوجه های گوشتی جراحی شده تحت محرومیت غذایی انجام گرفت. دراین آزمایش تعداد 30 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی به 5 تیمار و 6 تکرار اختصاص یافتند. عمل جراحی جوجه ها جهت کاشت کانول راهنما در بطن مغز پس از اتمام دوره رشد صورت گرفت. پس از اتمام عمل، جوجه ها جهت بهبودی یک هفته تحت مراقبت بوده و سپس در شرایط آزمایشی قرار گرفتند. در سن 35 روزگی تیمارهای آزمایشی به بطن مغزی جوجه ها تزریق شد. تیمارها شامل شاهد، شاهد شم و دزهای 5، 10 و 20 میکروگرم سیلی مارین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن جوجه ها بودند. پس از انجام تزریقات مرکزی سیلی مارین، پرندگان به قفس های انفرادی منتقل شده و بلافاصله آب و خوراک تازه در اختیار آن ها قرار گرفت و مصرف تجمعی خوراک در هر یک از زمان های 30، 60، 90، 120 و 180 دقیقه پس از تزریق اندازه گیری شد. مطابق نتایج، در هیچ یک از دوره های زمانی اختلاف معنی داری بین شاهد شم و شاهد مشاهده نشد. طی هر پنج دوره زمانی، اختلاف معنی داری در مصرف تجمعی خوراک بین 5 و 10 میکروگرم سیلیمارین در مقایسه با گروه شاهد مشاهده نشد، اما در همه دوره های آزمایشی استفاده از 20 میکروگرم سیلیمارین موجب افزایش معنی دار مصرف خوراک در مقایسه با گروه شاهد به ازای وزن بدن و وزن متابولیکی جوجه ها شد (0.05(p<. بنابراین مصرف تجمعی خوراک جوجه ها در اثر تزریق داخل بطن مغزی دز 20 میکروگرم سیلیمارین افزایش می یابد.