"سیمای هزار افسانه در تفکر کودکانه" خوانشی نو در باب الگوهای تربیتی هزار و یک شب در ادبیات تعلیمی کودکان

ریختن مسائل تعلیمی در قالب افسانه ها و شخصیت های خیالی مانند غول و پری و ... به جهت آموزش به قشر کودک، همانند صمیمیت آب است برای شستن جراحت. انتقال و بیان مسائل آموزشی از طرق غیر مستقیم و هم چنین بیان داستان های تو در تو در ژانرهای خیال و افسانه با کمک گرفتن از تکنیک های اقناع و مزیّن ساختن قصه ها به ظرایف فرعی، از روش های رایج در ادبیات کهن بوده است. یکی از بارزترین ویژگی های هزار و یک شب که در این جستار مورد مداقه قرار می گیرد، بیان مفاهیم اخلاقی، فرهنگی، اجتماعی و آموزشی، در قالب حکایت و افسانه هاست که با توجه به درون مایه های این اثر، روایت و شخصیت پردازی، محتوای حکمی و اخلاقی، تصویرآفرینی و ملموس کردن مفاهیم انتزاعی در آن، میتوان این سوال را مطرح کرد که آیا هزار و یک شب با وجود اینکه از زمره آثار بسیار کهن و دارای بن مایه های اساطیری می باشد، با این وجود می توان از این آبشخور گوارا سهمی نیز برای تربیت کودکان امروز در نظر گرفت؟ هدف این جستار نمایش آموزه های اخلاقی و مهارت های اجتماعی با بررسی عناصر تعلیمی مربوط به ادبیات کودک و هم چنین اثبات قابلیت همسانسازی این آموزه ها با شرایط آموزشی مدرن می باشد.