بررسی چالش تلفیق فناوری ها نوین با برنامه درسی در هوشمند سازی مدارس و ارائه راهبرد برای مقابله با آن

نوشتار پیش رو، در پی آن است تا به چالش تلفیق فناوری های نوین در مسیر هوشمند سازی مدارس کشور ایران پرداخته و راهبردهایی در راستای مقابله با این مهم، ارائه دهد؛ بدین منظور از روش پایه ای – استنادی «تحلیل استدلال های عقلانی با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای»، استفاده شده است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که تلفیق فناوری های نوین در برنامه درسی، یکی از ارکان اساسی مدارس هوشمند می باشد که کاربرد صحیح آن، تضمینی است برای موفقیت مدارسی که به سبک هوشمند اداره می شوند. با وجود نقش بی بدیل سخت افزار و امکانات فیزیکی در مدیریت مدارس هوشمند، برنامه درسی آمیخته شده با فناوری، به مراتب نقش مهم تری در کارایی و اثر بخشی این نوع مدارس داشته؛ به طوری که این مهم تا حدود زیادی بر سایر عوامل نظیر معلم، فراگیر، امکانات و محیط یادگیری موثر است. برای تحقق اصولی و روش مند برنامه درسی تلفیق شده با فناوری، باید این مهم در ابعاد اساسی برنامه درسی یعنی هدف، محتوا، فعالیت های یادگیری و ارزشیابی لحاظ شود؛ در همین راستا تلفیق باید از رکن اصلی یعنی هدف آغاز شود. زمانی که هدف برنامه درسی بر اساس تلفیق فناوری های نوین، استوار شود، به صورت خطی سایر عناصر برنامه درسی نیز از آن تاثیر می پذیرند. در پیروی از اهداف، محتوا، فعالیت ها و مواد و منابع یادگیری و در نهایت ارزشیابی باید در همه ی ابعاد از حضور فناوری بهره ببرند تا برنامه ی درسی مبتنی بر فناوری به صورت صحیح طراحی شود.