بررسی ضریب جاذبه سفر کاربری ها و مقایسه آن با ضریب ite نمونه موردی: منطقه 9 مشهد

شهر به عنوان یک موجود زنده و در حال رشد و نمو همواره نیاز به برنامه ریزی دارد، یک برنامه ریزی جامع و فراگیر در تمامی زمینه هایی که از شهر تاثیر می پذیرند و یا به آن تاثیر می گذارند. یکی از مهم ترین عواملی که شهر را تحت تاثیر خود قرار می دهد استخوان بندی و شبکه معابر شهر است که بر اساس ویژگی های خاص خود، شهروندان را به سوی خود جذب می کند. از این رو برآورد تعداد سفرهای جذب شده توسط کاربری های شهری و نحوه ارتباط آن با کاربری زمین، یکی از موضوعات اساسی برنامه ریزی شهری و به تبع آن برنامه ریزی حمل و نقل شهری می باشد. موسسه مهندسی حمل و نقل آمریکا ضرایب استاندارد تولید و جذب سفر هر کاربری را به صورت مجزا تفکیک و مشخص کرده است و چون در ایران استاندارد مشخصی از ضرایب جذب سفر هر کاربری وجود ندارد از این رو مناسب ترین معیار همان ضریب حمل و نقل آمریکا می باشد. در این مقاله با هدف بررسی ضریب جاذبه هر کاربری و مقایسه آن با ضریب استاندارد حمل و نقل آمریکا، سفرهای درون شهری منطقه 9 کلانشهر مشهد که در طرح جامع حمل و نقل به 5 دسته تقسیم شده است و شامل 15 ناحیه ترافیکی می باشد را استخراج کرده و با استفاده از مساحت کاربری های هدف سفر، ضریب جاذب هر کاربری را مشخص کرده و با ضریب استاندارد مقایسه می کنیم. اهداف سفر به 5 دسته: خرید، زیارت، تفریح، تحصیل و شغلی تقسیم می شوند که با مقایسه هر یک از کاربری های جاذب سفر با ضریب استاندارد، مشخص شد که تنها سفرهایی که با هدف شغلی ایجاد شده است با استاندارد فاصله ی زیادی دارد و این بدین معناست که جذب سفر با هدف شغلی شرایط نامطلوبی دارد.