معماری بیونیک به صورت کاربردی ارائه راهکارها و چارچوب های کلی

معماری بیونیک افق های جدیدی را پیش روی انسان قرار می دهد که با استفاده از آن به پایداری و کاهش تخریب محیط زیست می توان امید داشت. در این روش استفاده از روش های زیستی طبیعی برای حل مشکلات طراحی در زندگی مدرن بهره برداری می شود. شیوه رایج طراحان در قبال طبیعت آن است که هدف طراح فقط تقلید از ظاهر خارجی فرم های طبیعی است و ساختمان ها فقط بازتابی از زیبایی ظاهری موجود در طبیعت محیط اطراف می باشند. در رویکردی دیگر طراح از فرآیندهایی که فرم های طبیعی را شکل داده اند، برای خلق طرح های جدید استفاده می کند. به منظور توسعه و پرورش فرم های معماری بیونیک، قوانین اساسی وجود دارد که در اغلب ساختمان ها و ساختارهای بشری قابل استفاده اند. تحقیق حاضر با استفاده از مطالعه کتابخانه ای، میدانی به بررسی معماری بیونیک با هدف پی بردن به شاخصه های معماری بیونیک و هم چنین تعیین میزان سازگاری با معماری امروز و تطابق این نوع معماری با اصول معماری پایدار می پردازد. از آن جا که اصول معماری بایونیک ریشه در روش های ساختارهای زنده استوار است، بررسی اجزاء درونی و سازه این موجودات رویکرد مهم این تحقیق است.