مروری بر تزئینات وابسته به معماری گنبد سلطانیه

عناصر تزئینی یکی از عوامل هویت بخش به معماری ایران بوده است این عناصر که دارای تکنیک ها و شیوه های ساخت و اجرای گوناگون بوده اند متاثر از اقلیم و فرهنگ هر منطقه ای دارای ویژگی های گوناگونی هستند این مقاله پژوهشی اجمالی در مورد معرفی انواع تزئینات وابسته در گنبد سلطانیه که روزگاری پایتخت ایران زمین در دوره ایلخانی بوده است را شامل می شود که به معرفی نمونه های موردی در آن پرداخته است انواع عناصر تزیینی از قبیل آجرکاری، گچبری، کاشی کاری و تزئینات چوبی، تزئینات سنگی و ... از نمونه هایی هستند و با توجه به اقلیم سرد منطقه برخی از این عناصر تزیینی در بدنه های خارجی بنا و برخی دیگر که در مقابل عوامل اقلیمی کم مقاومت تر می باشند در فضاهای داخلی مورد استفاده قرا رگرفته اند. بازسازی بناهای دوره های پیشین وجهی بارز از معماری دوره تیموریان و ایلخانی است. آغازگر این جریان شخص تیمور بود. او مال بسیاری صرف ساخت و ساز کرد و برخی بناهای بازمانده از پیش را هم از نو ساخت. شاهرخ، پسر و جانشین تیمور، بیش از پدر به بازسازی آثار توجه کرد. در زمان او، شاهزادگان و درباریان هم برای احداث و بازسازی بناها تاحدی اختیار یافتند. پس از شاهرخ، جریان تعمیر آثار هم چنان تداوم یافت و میرزا ابوالقاسم بابر و سلطان ابوسعید در این زمینه کوشش هایی کردند. سپس سلطان حسین بایقرا و وزیرش، علی شیر نوایی، برخی از آثار پیشین را بازسازی کردند.