تبلور اصل پست مدرنیسم در معماری تادائو آندو: تلاش در نمایش فرهنگ ژاپنی

چگونگی ایجاد پیوند با معماری گذشته در سرزمین هایی که دارای سابقه ای کهن از معماری سنتی می باشند، همواره به عنوان یکی از دغدغه ها و به بیانی دیگر چالش های معماری معاصر چنین سرزمین هایی مطرح بوده است. در ژاپن نیز به دلیل آمیختگی اصول و آئین های مذهبی با زندگی مردم در طول زمان لزوم توجه به این پیوند توسط معماران معاصر ژاپن احساس شده است. در این میان تادائو آندو، یکی از تنها معماران ژاپنی برنده جایزه پریتزکرز، به نظر بیش از دیگران در آثارشان به این امر توجه داشته است. بنابراین تحلیل این دست از آثار این معمار بزرگ می تواند زمینه ی چگونگی تبلور مفاهیم و فضاهای سنتی_آئینی و تلفیق آن با سبک پست مدرنیسم در معماری معاصر ژاپن را فراهم آورد. روش تحقیق در این نوشتار تحلیلی تطبیقی پروژه های خاص آن دو با مفاهیم و اصول فضا سازی معماری ادیان و آئین کهن ژاپن می باشد. نتیجه ی این رویکرد تحلیلی حکایت از آن دارد که به دلیل وجود مفاهیم مشخص غیر کالبدی در معماری کهن ژاپن، معماران معاصری چون آن دو زمینه ارائه ی این مفاهیم در کالبد های مختلف را دارا بوده اند. هم چنین با توجه به وجود نگرش های متفاوت در چگونگی پیوند با معماری گذشته این کشور، به نظر می آید که آن دو بیش تر رویکردی محتواگرا و مفهوم گرا داشته است.