تاثیر اقلیم بر شکل گیری عناصر معماری سنتی استان آذربایجان غربی

معماری بومی شاخصه ای از معماری بر پایه ی نیازهای منطقه ای و مصالح ساختمانی است که نشانگر سنت های واقع در منطقه می باشد. هم چنین معماری بومی با گذشت زمان به تکامل رسیده است. درک درست از گونه های مختلف معماری می تواند در ایجاد فضاهای بهتر از لحاظ کیفیت، حفاظت، آسایش و در نهایت طراحی صحیح و مفید واقع شود. استان آذربایجان غربی در غرب کشور ایران و جزء ناحیه کوهستانی می باشد. از خصوصیات این منطقه میتوان به زمستان های سرد و تابستان های معتدل اشاره نمود. هم چنین رطوبت در این هوا کم و اختلاف درجه حرارت شب و روز بسیار زیاد می باشد.که این عوامل سبب شکل گیری معماری این منطقه می شود، که می توان به به شهر ارومیه با بیش از سه هزار سال قدمت و قدیمی ترین شهر در منطقه شمال غرب ایران اشاره کرد. بافت شهری در این منطقه به صورت متراکم می باشد و برای جلوگیری از هدر رفتن انرژی به خصوص در فصول سرد اجزای تشکیل دهنده محیط مسکونی به صورت فشرده و متصل به هم می باشد. هم چنین در این منطقه از عناصری جهت حفظ انرژی حرارتی، جلوگیری از بادهای سرد زمستانی، و بهره گیری از حداکثر تابش آفتاب، استفاده شده است. تا از این طریق بتوان به معماری همساز با اقلیم دست یابند تا آسایش برای ساکنان خود فراهم آورند. درونگرایی ویژگی خاص معماری این منطقه می باشد. در این تحقیق و با توضیحاتی که در رابطه با ویژگی های معماری بناهای مسکونی داده شد، سعی بر آن است که تصویر کلی از معماری ارومیه و الگوی معماری بناهای مسکونی ارائه گردد. برای رسیدن به این هدف از مطالعات کتابخانه ای استفاده شده است.