مکان یابی مرکز آموزشی حمایتی نان آوران کوچک در کهریزک

کودکان کار، به نوعی بخشی از گروه بزرگ تر کودکان در وضیعت دشوار هستند که تمام طول شبانه روز یا ساعاتی طولانی از آن را به صورت دائمی یا موقتی و یا برای زمانی نامعلوم خارج از نهادهای حمایتی اجتماعی موجود مانند خانواده و فضاهای آموزشی و باانگیزه و هدف کار و یا دور بودن از خانه و خانواده، در خیابان سر می کنند، بنابراین کودکان کار به نوعی از آموزش و حمایت همه جانبه محروماند. کودکان کار در شلوغی و آشفتگی های حال حاضر، به دنبال عرصه هایی با هویت های خاص هستند تا علاوه بر این که آسایش و آرامش خود را تأمین کنند با همنوعان و دیگر مردم جامعه در تعامل باشند. متأسفانه در ایران اکثر فضاهای آموزشی که برای کودکان کار اختصاص داده شده اند فاقد مکان یابی و طراحی مناسب هستند و یا در فضاهایی با کاربری غیر آموزشی که از ابتدا به این کودکان اختصاص داده نشده اند (مثل خانه) جهت آموزش کودکان کار تأسیس می گردند. درصورتی که اگر فضاهای مختص به کودکان کار از ابتدا به صورت درست و مناسب مکان یابی و طراحی شوند جهت ارتقا خلاقیت و رشد استعدادهای سرکوب شده ی این کودکان کمک شایانی خواهند کرد. در واقع مسئله و هدف اصلی در این پژوهش، افزایش آرامش و کاهش مشکلات و نیازهای کودکان کار به کمک مکان یابی مناسب مجموعه ای حمایتی آموزشی برای این کودکان است. به همین منظور در ابتدا تعاریفی از کودکان کار، مکانیابی و معیارهای مکان یابی مناسب فضاهای آموزشی ارائه می شود و سپس دلایل انتخاب کهریزک به عنوان مکان مناسب جهت طراحی مجموعه آموزشی حمایتی کودکان کار توضیح داده خواهد شد. روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی بوده و گرداوری اطلاعات به کمک مطالعات کتابخانه ای و اطلاعات میدانی صورت گرفته است.