عوامل موثر در طراحی و ساخت مجتمع های مسکونی با هدف بهینه سازی مصرف انرژی در شهر خرم آباد

بحران کمبود انرژی از یک سو و آثار مخرب زیست محیطی ناشی از بهره برداری بی رویه از منابع انرژی فسیلی طی دهه های اخیر از مباحث اصلی مورد توجه محققان و مسئولان کشورهای مختلف بوده است. در مبحث معماری و با در نظر گرفتن خط سیر جامعه ی جهنی به سمت توسعه ی پایدار، ساختمان های بهینه سازی شده از نظر مصرف انرژی که در همخانی با محیط زیست عمل می کنند، از جمله ی راهکارهایی است که به صورت همزمان به دو مقوله ی انرژی و محیط زیست می پردازد. این گونه ساختمان ها با هدف بهره برداری پایدار از منابع طبیعی با هدف کاهش استفاده یا منابع تجدیدناپذیر انرژی ساخته می شوند. ساختمان ها باید به گونه ای طراحی شوند که قادر به استفاده از اقلیم و منابع انرژی های محلی باشند، یعنی شکل و نحوه استقرار ساختمان و محل قرارگیری فضاهای داخلی آن می تواند به گونه ای باشد که موجب ارتقاء که موجبات کاهش مصرف سوخت فسیلی پدید آید. در حال حاضر، بخش ساختمان های مسکونی در حدود 30 درصد از مصرف انرژی تجدیدناپذیر کشورمان را بخود اختصاص داده است که معطوف شد ن به این بخش در راستای بهینه سازی مصرف انرژی و کنترل تقاضای انرژی در ساختمان، اجتناب ناپذیر است. ارزش انرژی که به صورت غیر اصولی در کشور مصرف می شود، سالانه چندین میلیارد دلار است. به همین جهت مدیریت انرژی در ساختمان ها بخصوص در ساختمان های مسکونی باید در اولویت قرار گیرد. بنابراین مساله اصلی این پژوهش بهینه سازی مصرف انرژی در طراحی مجتمع های مسکونی است.