نحوه استفاده اقتصادی از گیاهان دارویی در تغذیه دام و طیور

برای پاسخ به نیازهای روزافزون جمعیت به پروتئین حیوانی، صنعت دام و طیور کشور دارای رشد چشمگیری بوده است. نگهداری دام و طیور به صورت گسترده و فشرده، امکان بروز بیماری ها را افزایش داده که جهت کاهش میزان وقوع بیماری ها و افزایش رشد و بهبود صفات تولیدی از مواد شیمیایی مختلف ازجمله آنتی بیوتیک ها در واحدهای پرورش دام و طیور استفاده می شود که امروزه استفاده از آنتی بیوتیک های محرک رشد به دلیل احتمال بروز مقاومت باکتریایی و هم چنین انتقال از طریق فراورده های تولیدی به مصرف کنندگان با محدودیت مواجه شدهاست. گیاهان دارویی با اثرات ضد میکروبی به عنوان جایگزین های مناسبی برای آنتی بیوتیک ها مطرح شده اند. به علت اهمیت بازده اقتصادی در پرورش جوجه های گوشتی و با در نظر گرفتن این نکته که ممنوعیت بهره برداری از آنتی بیوتیک باعث کاهش تولید و بازده خوراک می گردد. اخیراً جهت به حداکثر رساندن کمی و کیفی محصولات دام و طیور و پیشگیری یا درمان برخی بیماری ها از مشتقات گیاهان دارویی از قبیل علف ها، عطرمایه ها و چاشنی های گیاهی برای رسیدن به اهداف فوق پیشنهاد شده است. گیاهان دارویی از سال های گذشته برای درمان بیماری ها در انسان مورد استفاده قرارگرفته است. در این تحقیق به طور اختصار خواص برخی از گیاهان دارویی (اکالیپتوس، سیر و پیاز، شیرین بیان، پونه، آویشن) و نحوه اقتصادی نمودن استفاده آن ها در تغذیه طیور بررسی گردید. نتایج آزمایشات نشان داد برای برطرف نمودن نیازهای پروتئینی با استفاده از گیاهان دارویی با توجه به حجم بالای مصرف آن در تغذیه طیور، اقتصادی نمیباشد ولی در دراز مدت برای مصرف کنندگان از نظر کاهش اثرات منفی استفاده از آن باعث اقتصادی شدن میگردد. از طرفی اگر از داروهایسنتتیک به جوجه های گوشتی خورانده شود، احتمال باقی ماندن اثرات دارو درگوشت و انتقال آثارمنفی آن به انسان بسیار بالا است و می بایستی یک دوره حداقلی برای برطرف شدن اثرات دارویی در نظرگرفت. ولی در صورت استفاده از داروهای گیاهی به چنین دورهای نیاز نمی باشد.