بررسی فنوتایپی تحولات مسکن ترکمن های جعفربای

پژوهش حاضر، به بررسی رابطه پیکره بندی فضایی برسیستم فعالیت هادر مقیاس عرصه های خانه ازطریق دسته بندی فعالیت های خانه و اندازه گیری داده های نحوی خانه ها می پردازد. برای تعیین خواسته مورد نظر، تعداد 50 خانه از روستای اق قلا را به صورت تصادفی انتخاب گردید. برای تحلیل سیستم فعالیت ها ازمصاحبه ابزار- غایت، مشاهده و برداشت میدانی، تهیه پرسشنامه، نرم افزار تخصصی نحو فضا و ثبت فعالیت ها مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق از گونه پژوهش موردی با استفاده از روش تحقیق ترکیبی شامل روش های توصیفی، تحلیلی و در نهایت استدلال منطقی می باشد. براساس یافته های این پژوهش، سیستم فعالیت ها و عوامل ناشی از آداب و رسوم و سنت های جامعه تاثیر مستقیم بر پیکره بندی فضایی، عرصه های خانه دارند، ان ها قادر بر شکل گیری فضاهای خانه هستند در واقع سازماندهی فضایی براساس فعالیت انسان ها درفضا مانند زندگی روزمره، تعامل یا فقدان تعامل در گروه های اجتماعی معنی دار می شود و نه در افراد به صورت مستقل؛ یعنی رابطه میان پیکربندی، سیستم فعالیت ها و اجتماع یک رابطه بین ساختار گروه انسان ها و ساختار فضا است این فرایند متقابل، نه تنها به معماران در طراحی کمک می کند بلکه اطلاعات فنوتایپی جامعه و ویژگی های معماری بومی درگذر زمان را نشان می دهد. هم چنین با مطالعه پیکربندی فضا، به عنوان خصوصیات عناصر فضا، می توان به چگونگی تعامل آن با ساختارهای اجتماعی، رفتارها و فعالیت های کاربران دست یافت.