ارزیابی سازه های بلند با سیستم مهار بازویی به روش تحلیل ida

امروزه با توجه به کمبود زمین در شهرهای بزرگ و افزایش روزافزون جمعیت، ساختمان های بلند جایگاه ویژه ای پیدا کردند. اخیراً فرم سازه ای مهار بازویی یا کمربند خرپایی به صورت گسترده جهت به کارگیری در ساختمان های بلند موردتوجه قرارگرفته است. با توجه به اینکه با افزایش ارتفاع سازه، اهمیت اثر نیروهای جانبی به سرعت افزایش می یابد، لذا بررسی عملکرد این نوع ساختمان ها در برابر زلزله حائز اهمیت است. جابجایی ماندگار و جهت پذیری پیشرونده که می توانند نیازهای لرزه ای غیرمنتظره ای در سازه ها ایجاد کنند، از ویژگی های اصلی زلزله های حوزه نزدیک هستند. اگرچه اثر جهت پذیری پیشرونده بر رفتار سازه در برخی سطوح تعیین شده است، اثر جابجایی ماندگار بر پاسخ لرزه ای سازه ها به طور گسترده موردبررسی قرار نگرفته است. با توجه به نتایج متغیر در تعداد کمی از مطالعات موجود گزارش شده، تحقیقات بیش تری در مورد اثر جابجایی ماندگار بر رفتار لرزه ای ساختمان های بلند مهم به نظر می رسد. تحلیل دینامیکی فزاینده یک روش تحلیلی برای محاسبه عملکرد سازه تحت بارهای لرزه ای است که شامل به دست آوردن رفتار یک مدل سازه ای تحت یک یا چند شتاب نگاشت مقیاس شده است. در این تحقیق، دو سازه بلند با سیستم مهار بازویی 40 و 60 طبقه که بر اساس آیین نامه های ایران و asce طراحی شده اند. سپس با استفاده از نرم افزار perform-3d تحلیل دینامیکی فزاینده بر روی قاب های موردنظر که تحت اثر هفت شتاب نگاشت زلزله با اثر جابجایی ماندگار قرار دارد انجام گرفت. نتایج بدست آمده از خلاصه سازی نتایج نشان داد که زلزله های با اثر جابجایی ماندگار برای قاب های با پریود بالاتر شرایط سخت تری را تحمیل کرده و آن ها را وادار به مستهلک کردن انرژی در سیکل های محدود غیرخطی می کند. با افزایش پریود، سازه در مقادیر کمتری از شاخص خسارت به مرحله ناپایداری دینامیکی می رسد. استفاده از سیستم مهار بازویی باعث توزیع یکنواخت تری از دریفت در طبقات شده است.