پدیدار شناسی شهر مدرن شرقی: نگاهی به کیفیت صدایی پدیدار شناسانه ی نهاد در شهر ایرانی

مقاله پدیدار شناسی شهر مدرن شرقی: نگاهی به کیفیت صدایی پدیدار شناسانه ی نهاد در شهر ایرانی

 در پدیدار شناسی معماری، روند رسیدن به شهر و تعریف آن کاملا روشن، واضح و صریح تعریف شده است. از نگاه شولتز، فیلسوف- پدیدارشناس، عناصر شهری شامل سه عنصر کلیدی آبادی، نهاد و خانه می باشد. آبادی در اصل همان شهر است که نهادها یا بناهای عمومی را در مرکز خود جای می دهد. خانه نیز مکانی امن است که به پشتیبانی انسان می آید و بازنمود خاطرات وی را در خود نگاه می دارد. از سوی دیگر، نهاد، یکی از کلیدی ترین عناصر شهر تعریف می شود که در آن انسان از طریق آن به جهان پیرامون خود وقوف می یابد. یکی از این نهادها، کلیسا در شهرهای غربی است. کلیسا نقشی کلیدی را در کشش عمومی بین زمین و آسمان  باز می کند و از طریق خود به شهر هویت اجتماعی می بخشد. در این مقاله با توجه به پیش زمینه های پدیدار شناسانه، به دنبال توصیف نهاد تعریف کننده شهر در شهر ایرانی هستیم. در این میان با تکیه بر "فضاییت صدا" که یکی از عناصر 11 گانه ی پدیدارشناسی معرفی شده توسط استیون هال هست به توصیف و قیاس شهر شرقی و غربی و نمود آن در شهر معاصر ایرانی می پردازیم. از این طریق می توان مولفه های پدیدارشناسانه تقویت کننده شهر را شناخت و از آن در جهت هویت بخشی به شهر ایرانی بهره برد. در این تحقیق از روش کتابخانه ای و تسلسل مطالب جهت قیاس تطبیقی استفاده شده است.