• شوادان، الگوی کهن معماری پایدار در اقلیم گرم و مرطوب ایران (نمونه موردی شوادان های شهرستان دزفول)

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 1888
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
     در گذشته معماران بومی ایران برای ایجاد سازگاری با طبیعت، در اقلیم های مختلف آب و هوایی نوآوری های بسیاری را در سطوح مختلف ارتفاعی با بهره گیری از منابع گوناگون و انرژی های پاک طبیعی خلق کرده اند. از مصادیق این امر شوادان ها هستند. شوادان ها با بهره بردن از ظرفیت بالای حرارتی خاک، فضایی مطبوع و دلنشین را دراقلیم هایی با گرمای طاقت فرسا و رطوبت نسبتا زیاد، موجب می شدند. ولی مرور زمان و استفاده نامناسب از پیشرفت های تکنولوژیک، منجر به فراموشی روشهای بومی و کاربرد نامحدود از انرژی های فسیلی تجدیدناپذیر شد. مطالعه شوادان ها و ویژگی های آنها از یک سو و مقایسه آن با اصول پایداری از سوی دیگر، آنها را به عنوان الگویی کهن در معماری پایدار و مدیریت انرژی قرار می دهد. بدیهی است که همسویی این فضاها با اصول معماری پایدار نمی تواند تصادفی و اتفاقی باشد. حال از آنجا که شوادان ها بیشتر در منطقه خوزستان، به خصوص در شهرهای دزفول و شوشتر مورد استفاده قرار گرفته اند. این مقاله ابتدا به توضیح در مورد شوادان های شهرستان دزفول و نحوه کارکرد و تأثیر آنها بر شرایط آسایش زندگی می پردازد تا با معرفی الگوهای پایداری در شوادان ها روش هایی را برای استفاده مجدد از آنها و صرفه جویی در انرژی ارائه دهد. پژوهش پیش رو بر اساس مطالعه کیفی صورت گرفته و ابزار گردآوری داده ها مشاهدات عینی، برداشت میدانی شوادان ها و مطالعه منابع مکتوب، اسناد و مدارک می باشد.

     

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها