خلاقیت و ابتکار در معماری مرده است!

ابتکار مرده است، جمله غیرمعمولی نیست که در عصر مدرن ما، عصر اطلاعات و دسترسی آسان به منابع شنیده شود. اگر شما نگاهی به google ngram viewer بیندازید متوجه می شوید که استفاده از کلمه ( ابتکار ) رو به کاهش است. این واژه به همان اندازه که در سال 1800 به سختی معمول بود، هم اکنون استفاده می شود. البته اوج استفاده از آن فقط قبل از 1900 اتفاق افتاد. بنابراین در زمان حول و حوش اوج آن چه اتفاقاتی افتاده است؟ در سال 1893، اولین تصاویر متحرک به اجرا درآمده است در سال 1889 پله برقی نصب شده است. در 1899، آسپرین ساخته شده است و در سال 1901 اولین مخابره بی سیمی از انگلیس به کانادا فرستاده شد.

در آن زمان، گسترش شکل های مختلفی از تکنولوژی مرسوم بود و همگان به جستجو و به واقعیت تبدیل کردن ایده هایشان که فقط می توانستند در خواب ببینند، تشویق می شدند. اما بدون این جهش ابزاری جدید، رقابت با 200000 سال خلاقیت بشر دشوار است. بنابراین به منظور کمک به شما در انجام آن، 7 شکل از دنیای مدرن کنونی که بارور کردن ایده های ابتکاری را مشکل می کند بیان می کنیم و پیرو آن راه های غلبه بر این 7 چالش ذکر می شود.

1- آثار مشارکت اجتماعی

با پوشش رسانه ای مداومی که اکنون اطراف ما را فراگرفته، تا حدودی غیرممکن است که چیزهایی که شما می بینید دیگران، همکار و یا همکاران شما نبینند و از آن مطلع نشوند، و به طور ناخودآگاهانه وارد شدن ایده مشخص دیگری در ذهن شما هم غیرممکن است. مشکل اینجاست که اگر هر شخصی این را انجام دهد، اجتناب از شباهت ها بین پروژه ها و ارائه ها بسیار دشوار خواهد شد.

درست است که با کمی تلاش بیشتر برای یافتن منابعی مربوط و امکانات نمی شود منتظر یک رویداد کاملا غیرمنتظره بود، ولی حداقل می توان با تلاش و کار کردن، ایده های خود را از بقیه مردم متمایز کنید. ابتکارات درست ممکن است یک پدیده نشدنی باشد، اما چیزی نیست که با انجام آن واهمه ای داشته باشید. می شود ایده ها و تجربیات گذشته را جمع آوری کرد، از آنها یاد گرفت و با تلفیق با چیزهای جدیدتر، آنها را پیشرفته و بهتر کرد. کافی است شما  برای منابع اورجینال جستجو کنید.

2- چالش های تکنولوژی جدید

پیشرفت تکنولوژی در عصر کنونی، با یک سرعت بی نظیر، کمی ترسناک است. خیلی از چیزهایی که اکنون کاربرد دارد، به زودی منسوخ خواهد شد. با این حال، بعضی افراد غیرقابل درکند که برای یافتن تکنولوژی جدیدی در زمینه معماری حاضرند از قلمرو آرام و بی دغدغه خود بیرون بیایند و گرفتار چالشی شوند و برایشان مهم است.

استفاده از تکنیک های جدیدی که ظاهرا با ثبات هستند و بهتر از آن، ترکیب این فنون با ابزارهای قدیمی، راهی است برای اکتشافات بیشتر در این دنیای بی سقف. به طور مثال، قبل از انقلاب صنعتی، معماری برای چندین سال بدون تغییر باقی مانده بود. تا اینکه عصر فولاد و انبوه کالاها آمد و بعد از آن برج ایفل و آسمان خراش نیویورک پدیدار گشت. البته اکنون خیلی وقت نیست که ساختمان های بلند به وجود آمده است؛ این ابتکار است که برای مدت زمان طولانی قدمت دارد.

3- محدودیت های جغرافیایی

انتخاب ماندن در وطن در طول مدت تحصیل و یا حتی دوران زندگی حرفه ای، می تواند یک گزینه راحت و امن  برای یک فرد باشد. علی رغم اینکه اثر مقیم بودن در وطن بر روی ابتکار است کمتر از آسایش و راحتی آن است. خوشبختانه، تبادل بین فرهنگ ها به یک روش طراحی شایع تر در سراسر جهان تبدیل می شود که امکان یادگیری از یکدیگر را فراهم می کند.

ماهیت این موضوع یا مثال در مورد پروژه هایی مانند معماری های ingvartsen به خوبی روشن می شود. تلفیق ایده ها و حل مشکلات با استفاده گستره ای از تجربیات باعث تولد دیگری در شیوه های طراحی می شود. چیزی که در گذشته به علت محدود بودن نقل و انتقالات و ارتباطات غیرممکن بوده است. استفاده از مزایای منابع و ابتکارات که در مهارت های فرهنگی و جغرافیایی وجود دارد می تواند کمک بزرگی با ساختمان های هندسی شیشه ای که notopia را ساخته اند، نماید.

6- محدودیت های موادی

با وجود پارامترهای موقعیتی خاص که با رمزگذاری و برنامه ریزی طراحی ساختمان ها پیش می آید، معمار با مدیریت از بین راه های مختلف و با تلفیق آنها به این اجماع می رسد که کدام پارامتر برای ساختمان ها مناسب است و آنها را می سازد. شاید منشا شهرت معماری های zaha hadid در میان سایر معماری ها، از دست دادن درخواست تجدیدنظر مربوط به آینده خود را به نقطه بیش از حد است. تلفیق روش ها و مواد استفاده شده برای گام های مختلفی در مراحل طراحی توانست هوایی تازه در کالبد طراحی بدمد. سعی شود به جای قدیمی و تجربیات مولفه های موادی، شکل های جدیدی یافت شود.

5- پیوستن به ایده ها

جمله )محبوبیت ها را نباید از بین برد( را هر معماری شنیده است. در طول کار خود آن را مدنظر دارد. بسیار دشوار است که طراحی که خود در ذهن داشته ای و بر روی آن به صورت ذهنی کار شده است، ضمیمه کار خود نکنی، مخصوصا اگر به نظر خود بهترین طراحی را داشته باشی. متاسفانه، نوآوری به ندرت در ایده پردازی های بزرگ دیده می شود. خیلی از انسان های موفق در طول تاریخ، شکست های زیادی را در راه خود قبل از رسیدن به موفقیت تجربه کرده اند. به طور مثال توماس ادیسون مخترع برق و لامپ.

به صورت آماری، ایده پردازی های بیشتر، شانس بیشتری برای رسیدن به موفقیت به وجود می آورند. احتمالا ستیز بین کمیت و کیفیت، مخصوصا زمانی که تحت فشار زمان و پول قرار می گیرد، یکی از بزرگترین موانع معماران برای ابتکار عمل و ایده پردازی در کار است. یکی از راه های احتمالی برای غلبه بر این چالش، به طور مثال، مشارکت در رقابت ها و مسابقه ها بر اساس یک اصول منظم است. این کار باعث به وجود آمدن تجربه هایی گرانبها می شود که در آینده می توان از آن به عنوان پشتوانه ای محکم برای طراحی ها و ایده های نو استفاده کرد.

6- تخصص صنعتی

فاکتور دیگری که در جامعه مدرن امروزی بر خلاف ابتکار عمل می کند، تخصص است. در گذشته افراد فرهیخته ای همچون لئوناردو داوینچی، کسی که دانش فراوانی داشت، حضور داشتند. یکی از علل ظهور همچون انسان هایی،عدم وجود اطلاعات کافی برای به دست آوردن و خواندن و درک کردن بوده است. و همچنین آنها کسانی بودند که یک ایده را تا به دست آوردن نتیجه واقعی و اصلی دنبال می کردند. به بیان دیگر، یک شخص برای رسیدن به چیزی جدید و تک، به اطلاعات بیرونی زیادی نیاز نداشت. در عصر کنونی، تخصص برای خلق هر چیز جدیدی به انواعی از اطلاعات مربوط و صنایع مختلف بیمه شده است.

بنابراین چه باید کرد؟ مطالعه کردن تا سن 75 سالگی، گرفتن مدرک در معماری، مهندسی و طراحی؟ شما می توانستید چرخه اجتماعی خود را ادامه دهید تا جزئی از مردمی شوید که در این زمینه دانش هایی دارند. مردمی که شیوه ای شبیه شما در ساختمان سازی و طراحی دارند. یافتن یک گروه خوب، می تواند شما را در راهی طولانی هدایت و کمک کند.

7- فرهنگ تصویری

با استفاده از سیستم تصویری مدرن امروزه، مراحل مختلف طراحی به موضوعات و داده هایی زیبا تبدیل می شود. خطری که این سیستم دارد این است که معماران به جای اولویت دادن به نیازهای طراحی، با استفاده از این سیستم موضوعاتی زیبا خلق می کنند که در پایان یک نتیجه کاملا مشخصی به همراه دارد. این نکته را فراموش نکنیم که خلاقیت حاصل محدودیت ها هست.

نوشتن مجموعه ای از ارزش ها که شما باید به عنوان یک معمار در نظر داشته باشید، یک سری از ارزش ها که در ساختمان شما باید رعایت شود، می تواند شما را مجبور کند به لحاظ کردن نیازها در شرایط تصمیم گیری که در معماری شما باید استفاده شود. خلق چیزهایی که به ارزش های در نظرشما به عنوان یک معمار و یک انسان بسیار نزدیک است به شما کمک خواهد کرد که گونه ای ابداعات و خلاقیت ها داشته باشید که فقط منحصر به خودتان است. 

منبع: +