بررسی تاثیر اعتماد به نفس کاذب و توانایی مدیریتی بر حق الزحمه حسابرسی به واسطه نقش تعدیلگر حاکمیت شرکتی

بررسی تاثیر اعتماد به نفس کاذب و توانایی مدیریتی بر حق‌الزحمه حسابرسی به واسطه نقش تعدیلگر حاکمیت شرکتی

پاسخگویی به عموم، لازمه عملی کردن فرآیند دموکراسی است، اما یکی از ابزارهای اصلی پاسخگویی در عرصه فعالیت‌های اقتصادی، حسابرسی است. آگاهی از نحوه تعیین حق‌الزحمه حسابرسی هم برای صاحب‌کار و هم برای حسابرس مهم است و تنها راه تضمین تداوم ارائه این خدمات اعتبار بخش، حصول اطمینان از منافع اقتصادی برای ارائه‌کنندگان خدمات حرفه‌ای یعنی حسابرسان است.

لذا مطالعه فرآیند مربوط به عوامل موثر بر حق‌الزحمه حسابرسی جهت ارائه مدلی مناسب برای تعیین حق‌الزحمه حسابرسی حائز اهمیت می‌باشد. لذا با توجه به مطالب فوق هدف کلی این پژوهش، بررسی تأثیر اعتمادبه‌نفس کاذب و توانایی مدیریت بر حق‌الزحمه حسابرسی به‌واسطه نقش تعدیلگر حاکمیت شرکتی می‌باشد. به‌منظور دستیابی به این هدف، اقدام به تدوین چهار فرضیه شد. بر این اساس به‌منظور آزمون فرضیه‌های پژوهش، در بازه زمانی سال‌های 1392 الی 1398 از میان شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران 108 شرکت به‌عنوان نمونه آماری با توجه به شرایط حذف سیستماتیک انتخاب شد.

جهت آزمون فرضیه پژوهش نیز از مدل رگرسیون چندمتغیره مبتنی بر داده‌های ترکیبی استفاده‌شده است. نتایج این پژوهش نشان‌دهنده آن است که اعتمادبه‌نفس کاذب مدیریت بر حق‌الزحمه حسابرسی تأثیر مثبت و معناداری دارد؛ همچنین توانایی مدیریت تأثیر منفی و معناداری بر حق‌الزحمه حسابرسی دارد؛ به‌علاوه، نقش تعدیلگری حاکمیت شرکتی بر رابطه بین اعتمادبه‌نفس کاذب و توانایی مدیریت بر حق‌الزحمه حسابرسی مورد تأیید قرار گرفت.