مقایسه عملکرد تاریخچه زمانی قاب های فولادی با مهاربندهای زیپر در مقایسه با مهاربندهای شورون در ساختمان های 16 طبقه

در سال‌ های اخیر به موازات پیشرفت علوم کامپیوتری روشهای استفاده از کامپیوتر برای حل مسائل مهندسی نیز بسیار گسترش یافته اند. گسترش روشهای عددی، منجر به مطرح شدن این روشها به عنوان ابزاری قوی در حل معادلات مهندسی گردید. الگوریتم تحلیل ماتریسی سازه ها توأم با روش اجزای محدود نیز ازجمله استفاده های مناسب مهندسین سازه از کامپیوتر و علوم کامپیوتر می‌باشد. امروزه نرم افزار های زیادی برای محاسبه، تحلیل و طراحی سازه ها ارائه شده است که از آن جمله می‌توان به نرم‌افزار perform-3d اشاره نمود. به منظور انجام پایان نامه و رسیدن به اهداف مورد نظر، قاب های فولادی 16 طبقه ابتدا بر اساس مبحث دهم مقررات ملی ساختمان ایران با استفاده از سیستم شورون طراحی شده و سپس در نرم افزار  perform-3d  تحت شتاب نگاشت های چند زلزله دور از گسل و نزدیک به گسل (3 رکورد دور و 3 رکورد نزدیک) تحت تحلیل دینامیکی غیرخطی قرار داده شدند. پاسخ هایی همانند مقدار جابجایی نسبی طبقات و همچنین میزان جذب و استهلاک انرژی از این تحلیل استخراج شده اند. مجددا همین قاب ها با افزودن یک عضو درختی در محل اتصال مهاربندها به تیر طبقه، به سیستم مهاربند زیپی تبدیل شده و تحت همان شتاب نگاشت های قبلی به روش تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی تحلیل شده اند. به طور کلی عملکرد سیستم مهاربندی زیپر بهتر از سیستم مهاربندی شورون است که با افزایش تعداد طبقات این بهبود عملکرد بیشتر نمایان می‌شود. در برخی موارد مخصوصا در طبقات بالاتر مشاهده می شود که جابجایی مهاربند زیپر بیشتر از مهاربند شورون است که باید علت احتمالی این امر را در عملکرد اعضای زیپر جستجو نمود. به صورتی که اضافه کردن این اعضا به مهاربند شورون باعث می شود نیرو و بنابراین جابجایی در طبقات پایین تر تمرکز پیدا نکند و به طبقات بالاتر انتقال یابد در نتیجه در طبقات بالاتر افزایش جابجایی برای مهاربند نوع زیپر هستیم.