توسعه قابلیت تکنیک کرنش سنجی سوراخ برای اندازه گیری تنش های پسماند نزدیک تنش سلیم

روش کرنش سنجی سوراخ در استاندارد astm e 837 ارائه شده است و برای اندازه گیری تنشهای پسماند در سطح اجسام مورد استفاده می باشد. در حالت هایی که تنش های پسماند بزرگ وجود دارد، در اثر تمرکز تنش ناشی از ایجاد سوراخ، در اطراف سوراخ تغییر شکل پلاستیک ایجاد می شود. در این حالت سیلان موضعی رفتار کرنشی مواد را از حالت الاستیک خطی خارج کرده و نتایج اندازه گیری دارای مقداری خطا خواهد بود. مطابق استاندارد جهت جلوگیری از ایجاد رفتار غیرالاستیک، تنشهای پسماند اندازه گیری شده نباید از نصف تنش تسلیم مواد مورد تست بیشتر باشد. این امر محدودیت هایی در اندازه گیری تنش های پسماند برخی از فرایندهای تولید نظیر شکل دهی و جوشکاری که تنش های پسماند بالایی ایجاد می کنند، بوجود می آورد. به علت مزایای نسبی این تکنیک، در این موارد به جای کنار گذاشتن روش کرنش سنجی سوراخ، تحقیقات زیادی برای توسعه قابلیت آن انجام شده است. در این تحقیق با استفاده از آزمایشهای تجربی و آنالیز المان محدود به بررسی خطای ناشی از سیلان موضعی در اندازه گیری تنش پسماند پرداخته شده و برای حالت های وجود خطا، روشی جهت تصحیح نتایج پیشنهاد شده است.