• مقایسه روش تحلیل افزاینده دینامیکی و روش زمان دوام بر روی قاب های مفصلی بهسازی شده با جداساز لرزه ای

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 1018
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    جداسازی لرزه ای یکی از روشهای ساده جهت کاهش خسارت زمین لرزه است که هم در امر مقاوم سازی سازه های موجود و هم در طراحی سازه های جدید مورد استفاده قرار می گیرد. از سوی دیگر استفاده مناسب از این روش مستلزم ارزیابی صحیح از رفتار لرزه ای سازه می باشد که روش زمان دوام یک روش تحلیل افزاینده دینامیکی استفاده شده است. جهت این مقایسه از جا به جایی افقی جداساز و حداکر دریفت بین طبقه ای به عنوان پارامتر تقاضای مهندسی در هر 2 روش و از شتاب طیفی مود اول سازه برای میرایی 10درصد به عنوان معیار شدت استفاده شده است. هفت شتابنگاشت منطبق با خاک نوع 2 آئین نامه ایران و 1 دسته قاب مفصلی به کار برده شده است. در ابتدا 3 قاب مفصلی یک طبقه و 4 طبقه و 8 طبقه ب ضریب زلزله ای 0.85 ضریب زلزله آئین نامه 2800 برای آنها می باشد- تا سازه ها به لحاظ باربری جانبی ضعیف شده و نیاز به بهسازی لرزه ای داشته باشند- طراحی شدند. سپس سازه ها با طراحی و اجرای جداساز لرزه ای بهسازی شده و رفتار لرزه ای آنها با این 2 روش مورد ارزیابی قرار گرفته شد. نهایتا مشخص شد که روش زمان دوام علی رغم سادگی و حجم محاسبات کم دقت خوبی در تخمین رفتار روسازه ها و جداساز را دارد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها