بررسی مبنایی جهات نقض آراء در قانون آیین دادرسی مدنی ایران

بررسی مبنایی جهات نقض آراء در قانون آیین دادرسی مدنی ایران

در قانون ایران پنج طریقه شکایت از رأی برای اجرای هرچه صحیح تر عدالت در دادرسی پیش بینی شده است. سه طریقه تجدیدنظر، فرجام خواهی و اعاده دادرسی در بین این پنج طریقه دارای جهاتی هستند. برخی از این سه طریقه بصورت عمومی در تمام دعاوی قابل اعمال بوده و برخی بصورت فوق العاده و استثنایی می باشند. تبیین علت این تفاوت ها نیازمند رسیدگی مبنایی هریک می باشد. همچنین در هر طریقه جهاتی پیش بینی شده است که احراز علت وجودی و مبنای هر یک، در روند احقاق حق کمک شایانی دارد. علت ضرورت فهم مبانی جهات، پذیرش و به تبع آن نقض رأی اعتراضی مستند به جهات و دلایل اثبات آن که ظن بر ناعدالتی رأی صادره را قوی نماید، می باشد. بنابراین پذیرش بی قاعده اعتراضات و همچنین رد اعتراضی که ظن بر ناعدالتی رأی را قوی می نماید مخالف با عدالت و نظم اجتماعی است و پرهیز از این اشکال، مستلزم بررسی مجزای مبنای هرجهت می باشد. از این رو در این تحقیق به بررسی مبنایی هرجهت می پردازیم.